Een voetbalwedstrijd in Zuid-Afrika

Ik ben niet echt een voetballiefhebber, maar toch heb ik heel wat verschillen gezien met een Belgische voetbalmatch. Het spel op zich is hetzelfde, maar al de rest niet…

Alle matchen die gespeeld moeten worden in een weekend, worden op hetzelfde plein gespeeld en de ene na de andere match wordt dus gespeeld. Mannen (ik heb daar buiten mij en Jabulile geen vrouwen gezien) komen ‘s morgens aan (met de nodige alcoholische drank) en kijken de hele dag… Wim en Kris hun match was om 16u, de meeste supporters waren dus dronken…
De kleedkamer is ‘het gras’. Alle truitjes, broekjes en schoenen worden netjes uitgestald op het gras waarna de spelers zich omkleden. Dat het een mannenbedoening was, was snel duidelijk aangezien de meeste in hun adamskostuum stonden zonder gene. Jabulile en ik keken dan maar netjes de andere kant op…

Na de opwarming verzamelen de spelers zich in een kring en zeggen ze een gebedje op, alsook besprenkelen ze zich met ‘muti’. Dit is een of ander Zulu bijgeloof om ervoor te zorgen dat ze gaan winnen… De sangoma (de vader van de ‘voorzitter’ van Wim’s ploeg is een traditionale tovenaar, geneesheer, etc) bereidt dit brouwseltje en alle spelers moeten wat op hun knieen en schoenen sprenkelen… het werkt in ieder geval niet want de ploeg heeft dit seizoen nog maar 1 keer gewonnen. Volgens de spelers komt dit omdat de ‘muti’ van de andere ploeg ‘sterker’ is, de sangoma moet dus iets beter brouwen tegen de volgende match. Hilarisch.

Enige gelijkenis is misschien dat de supporters ook ‘wild’ langs het plein de spelers staan toe te roepen. Eentje riep de hele tijd ‘Obama’, die hier duidelijk ook een ster is. Jabulile en ik bleven netjes op ons dekentje zitten en hadden heel wat bekijkes als enige vrouwelijke supporters.

ah, en natuurlijk begint iedere match met de nodige vertraging.