Niet alle fotografen zijn Japanners

‘De eigenaars zijn Vietnamees ook al is er ook een mede-eigenaar van Angola. Zo werkt het altijd. Anders mag je geen zaak starten als expat. Maar die Angolese partner is meestal  façade. Daarachter zitten de echte patrao’s”. En Aziatische bazen betalen zwarten alvast kruimels in vergelijking met hun ‘eigen mensen’.
Het meisje dat pasfoto’s bewerkt – Ana, die in werkelijkheid een voor Angolezen onuitspreekbare naam heeft – verdient 3000 dollar terwijl de intussen veertigjarige Jacob 700 dollar vangt. ‘En toen ik begon was dat amper 20 dollar. Als ik op vrijdag of ‘s weekends geen freelance-opdrachten aanneem, kan ik mijn huur niet betalen. Wij moeten één jaar vooruit betalen en het water moet elke dag betaald worden, anders sluit de huurbaas het water gewoon af’.
Aziaten behandelen hun zwarte werknemers dus niet altijd als gelijken, hoewel er weinig Angolanen het een Chinees zullen nadoen die een dag werken doorkomt met alleen maar wat zwarte koffie.
‘De Vietnamezen zijn zo strikt en zuinig’, zegt Jacob. ‘Ana en haar collega’s verdienen veel meer dan ik, maar over de middag gaan ze niet uiteten. Ze drinken geen melk overdag, ofschoon dat wel zou moeten met al die chemische producten die wij hier gebruiken, zonder beschermingsmaskers of -schorten. Als je dan niet eet of drinkt, zijn die giftige gassen nog zo slecht. Maar neen. Ze potten alles op voor thuis. En ze gaan niet naar de bank, hé! Alles bewaren ze en sturen ze bijvoorbeeld met Western Union door. Hoeveel geld dat ik voor hun al niet verstuurd heb naar Vietnam.’
Ana heeft haar dochter achtergelaten bij moeder thuis, in een huurwoning die zo te zien op haar screensaver allebehalve miserabel is. Moet wel, met een dochter die geld schept in den verre. Wanneer Jacob de deur dicht laat vallen achter ons, nadat hij nog fotopapier heeft vervangen van de Nuritsu-machines, zegt hij me dat Ana bezoeken geen probleem mag zijn. ‘Ik heb met mijn Vietnamese collega’s nog in de provincie gewerkt en daar deelden hetzelfde leven. We sliepen toen allemaal op de grond!’