2012 doorbreekt wereldrecord CO2-uitstoot

De globale CO2-productie piekt in 2012 opnieuw. De data werden deze week gepubliceerd in Nature Climate Change (betalend), met bespreking hier (gratis). Met 35,6 gigaton (miljard ton) CO2 overschrijden we het record van 2011 met 2,6 procent. Dit betekent dat we ons nu 58% boven de doelstellingen van het Kyoto-protocol (uitstoot tijdens het jaar 1990) bevinden.

Voor 2011 werd per land de bijdrage aan de koolstofvervuiling becijferd. De grootste uitstoot blijkt afkomstig van China (28%), de VS (16%), de EU (11%) en Indië (7%). Deze 4 regios nemen de helft van de globale uitstoot voor hun rekening. CO2-uistoot steeg in China en Indië, de VS en de EU lieten dalingen optekenen van respectievelijk 1,8% en 2,8%. De uitstoot per inwoner ligt driemaal hoger voor de VS. China is hiervoor op gelijke hoogte met Europa gekomen.

De blijvende stijging van de CO2-uitstoot vergroot de kloof tussen ons reëel gedrag en de reductie vereist om klimaatverandering binnnen leefbare perken te houden. Voor klimaatwetenschappers is de vaststelling extreem frustrerend. “Niemand lijkt te luisteren naar de conclusies van een compleet wetenschappelijk veld”, aldus professor Corinne Le Quéré, directeur van het Tyndall Centre voor Climate Change Research.

Huidige beleidsdoelstellingen stellen dat grote reducties van de uitstoot dienen te gebeuren vóór 2020 wensen we de opwarming tegen het eind van de eeuw onder de 2°C te houden. Het is ondertussen wel duidelijk dat het klimaatverhaal complexer is dan een eenvoudig te communiceren doelstelling. De 2°C-limiet is officieus al opgegeven en geldt enkel nog als een symbolische waarde (World Bank, “Turn Down the Heat”).

De voorspellingen van het IPCC (International Panel for Climate Change) waarop het officiële beleid zich richt, onderschatten bewust de impact van onze uitstoot op het klimaat (Climate Progress, IPCC lowballs likely impacts). Dit is eenvoudig te observeren in de discrepantie tussen de voorspellingen van het afgelopen decennium en het huidige klimaat, de smelt van poolijs en permafrost, en zo meer (Grist interview met Al Gore). De doelstellingen zouden dus een absoluut minimum moeten zijn maar zelfs die lijken we niet te zullen halen (European Voice, 09/2012). Hoever gaan we het laten komen?