Tijd voor de renaissance van de verdomde Vlaamse Woonwijk

Vindt het hoge gebruik van antidepressiva in Vlaanderen haar oorzaak in de manier hoe we omgaan met onze voortuinen? Vergezocht, maar Louis De Jaeger zou er niet van opkijken, schrijft hij in zijn nieuwste blog voor MO*. Meer en beter groen heeft alleen maar voordelen, en gelukkig beginnen ook overheden dat in te zien.

Lange druilerige betonnen stroken verbinden de typische Vlaamse bakstenen bouwsels met elkaar. Een wandeling door de doorsnee Vlaamse woonwijk maakt je geen gelukkig mens. De originaliteit is ver te zoeken in de architectuur, dit wordt dan nog eens geaccentueerd door de kilometerslange schaamzones die schaamteloos zijn opgevuld met restgazon.

Weg met de lelijkheid van Vlaanderen! Laten we van onze kale straten een paradijs maken voor mens en natuur.

Een mens wordt geïnspireerd door zijn omgeving, dit zie je duidelijk aan de vele tegelvoortuintjes. Een nek-aan-nekrace om in de top 10 van lelijkste voortuinen te komen. De mens is een kuddebeest: als de gemeente het slechte voorbeeld toont, mogen we niet kwaad zijn dat de bewoners het voorbeeld volgen.

Gelukkig werkt dit ook omgekeerd: toen Aalst, Leuven en Kortrijk aankondigden dat ze met de #ByeByeGrass-actie kozen voor minder gazon en meer bloemen, had dit een enorme positieve impact op de privétuinen.

Weg met de lelijkheid van Vlaanderen! Laten we van onze kale straten een paradijs maken voor mens en natuur. Het is tijd voor de renaissance van de Vlaamse woonwijk. Met enkele kleine ingrepen kan je nadat je je kinderen van hun pianoles en voetbaltraining hebt gehaald binnenrijden in een zee van geur en kleur. Minder onderhoud, meer leven en meer vrolijkheid.

Smalle, nutteloze grasstrookjes zijn gemakkelijk te transformeren in bloemenzeeën die maar één keer per jaar gemaaid moeten worden, in plaats van één keer per week. Nutteloze beton- of graspleintjes zijn de ideale locatie om een wadi aan te leggen: een oase voor libellen, vlinders en bijtjes. Hier kan het overtollige regenwater infiltreren en zo onze uitgeputte grondwaterreserves aanvullen.

Restnatuur kunnen we beplanten met bloeiende bomen, die misschien wel lekkere vruchten kunnen dragen.

Verlicht, groen land

België zou een verlicht land moeten zijn, waar keuzes gemaakt worden vanuit de rede en de wetenschap. Deze verdoemde kankerwijken hebben ongetwijfeld een invloed op het aantal antidepressiva dat dagelijks geslikt wordt door de gemiddelde Vlaming. Ontelbaar veel studies hebben aangetoond dat meer bloemen, struiken en bomen een zeer groot effect hebben op de geestelijke gezondheid van de mens.

Meer en beter groen in de straat zorgt er zelfs voor dat er minder armoede is. Bomen in winkelstraten zorgen dan weer voor meer aankopen.

Doe daar nog eens al onze klimaatdoelstellingen bovenop en er is geen enkele reden waarom we niet zouden beginnen met het opfleuren van de plek waar we een groot deel van ons leven doorbrengen. Wij bepalen zelf hoe wij de wijken vormgeven waar onze kinderen zullen opgroeien. Waar ze zullen ravotten, spelen, voetballen, badmintonnen en als ze geluk hebben, kunnen verstoppertje spelen achter een boom.

Enkele gemeenten zien het belang hiervan in en nemen zelf het initiatief om er iets aan te doen. Heel wat burgers trekken ook aan de mouw van politici om iets te veranderen.

Hoe meer mensen aan die mouwen trekken en hoe harder we dit doen, hoe sneller deze steriele grijze massa omgetoverd kan worden tot een woonparadijs.

Louis De Jaeger heeft met zijn tuin- en landschapsarchitectenbureau Commensalist een ontwerpconcept gemaakt voor 2000 voortuintjes in een West-Vlaamse gemeente.