Het recht op betogen en staken is heilig, schrijft MO*columnist Walter Zinzen. Maar het moet wel worden ingezet tegen degenen die de eisen kunnen inwilligen, niet tegen de velen die dat niet kunnen.
Een nieuw manifest en bijbehorende campagne, 'Meer dan genoeg/More than enough', pleit voor een wereld met genoeg voor iedereen. Het doet MO*columniste Tine Hens nadenken over de schoonheid van genoeg en de pletwals van steeds meer.
Volgens MO*columnist van de maand Sacha Dierckx heerst er verwarring over macht en verzet. Hij gaat de mythe van een almachtige, hoogopgeleide, woke bakfietselite te lijf. ‘Het is wrang dat mensen die zich in de steek gelaten voelen vanwege sociaaleconomische redenen op extreemrechts stemmen.’
Wat als verantwoord consumeren de evidente optie zou zijn? MO*columniste Liesbeth Gijsel breekt een lans voor duurzaam, maar ook onbezorgd winkelen voor de consument. ‘Wat als ik in de supermarkt gewoon hele schappen vond met verantwoorde producten? Dat bestaat toch al voor dieetproducten?’
Het debat over de koopkracht is cruciaal, weet MO*columnist Jan Mertens. Maar het kan er ook voor zorgen dat sommige fundamentele vragen uit beeld blijven. ‘Ik heb mijn 100 euro energiepremie overgemaakt aan een armoedeorganisatie in mijn buurt.’
Er zit meer vrijheid en vooruitgang in het streven naar een 'genoeg voor iedereen' dan in het blind vasthangen aan een ‘steeds meer’, schrijft MO*columnist Jan Mertens. ‘In de trein zie je ook altijd van die mensen die vinden dat ook hun boekentas en voeten een zitplaats nodig hebben.’
Het gebrek aan kennis van de Europese president over de oplossingen die nu al bestaan om de klimaatcrisis te bestrijden is schrijnend, vindt Tine Hens. ‘Wie in de 21ste eeuw beleid wil voeren, vaart blind zonder inzicht in wat er met de levende wereld om hem heen gebeurt.’
Columnist Jan Mertens hoopt dat de "heropening" van de maatschappij na corona geen stap terug wordt naar een model van vooruitgang dat ons al in te veel problemen bracht. 'Blind voorthollen zal alleen de ongelijkheid verder vergroten.'
Hoe vrij zijn we als we gewoon doen wat alle anderen doen?, vraagt columnist Jan Mertens zich af. Misschien is het in tijden van acute klimaatcrisis wel goed om eens rustig na te denken over de zogenaamde rationaliteit van de consument. En misschien is het wel goed dat we onszelf iets meer als een burger gaan zien in ons idee van vrijheid.
Een paar weken geleden bracht de hooggeleerde en eerbiedwaardige instelling Leopoldina een rapport uit dat heet: “Klimaatdoeleinden 2030: Wegen naar een duurzame beperking van de CO₂ uitstoot”. Geert Van Istendael wilde de dertig pagina’s van die studie wel woord voor woord overschrijven, maar hield het toch bij een eerder beknopte column.
...
Het is een beetje in. Het verbinden. Misschien is het wel belangrijk dat we dat woord een beetje spaarzaam gebruiken en niet als een excuus om niet te moeten kijken of om te vluchten van wat op ons afkomt.
Uw aandacht graag voor een dun boekje. De toon is vriendelijk, het verhaal genadeloos. Hoffelijk deelt de auteur, Kishore Mahbubani, oorvijgen uit en geloof me vrij, ze zinderen nog lang na.