Ik vlieg voor de eerst Europa uit. Als zelfbewuste 21-jarige klinkt dat tegenwoordig bijna belachelijk. Als je van de basisschool afkomt, moet je toch minimaal één keer naar Thailand zijn geweest. Of in Amsterdam dan toch, waar ik opgroeide.

Stiene Billen werkt bij de Belgische solidariteitsorganisatie FOS die dit najaar aandacht vraagt voor partnergeweld wereldwijd. Ze deelt haar ervaring met de strijd tegen partnergeweld in Zuid-Afrika.

Wat de overheid afdoet als onzedig en immoreel is in werkelijkheid een luide smartkreet van een getormenteerde bevolking

In Zambia mogen ziekenhuizen geen vergoeding vragen aan patiënten, daarom gaan ze op zoek naar innovatieve manieren om winst te creëren.

Tot voor kort hield het Afrikamuseum vast aan een zeer koloniale en paternalistische voorstelling van zaken en feiten. Na de heropening zal de historische band tussen België en Congo worden weergegeven op een veel gevoeligere wijze.

Een nieuwe job biedt een nieuwe blik, ook op wat je dacht eigenlijk al goed te kennen. Sinds ik door de ogen van Enko Education naar Ouagadougou kijk, geeft de stad laagjes bloot waar ik eerder nooit echt bij heb stilgestaan. 

‘L'eau c’est la vie’, ‘water is leven’, onder die slogan gaan de watercomités aan de slag voor een betere toegang tot water in de volkswijken van de Congolese stad Goma.   

Tegenover het langzaam verdwijnen van solidariteit in Kinshasa, ontstaan nieuwe vormen van samenwerking, schrijft Wereldblogger Lies Busselen.

In Kinshasa bekampen gevoelens van verontwaardiging en onmacht mekaar. Bij voorbeeld als je er met de auto rijdt. 

De populatie jongeren in Oeganda is enorm groot. Maar liefst 70% van de bevolking is jonger dan 25 jaar. Een hele generatie die de toekomst van het land mee kan bepalen. Maar het schoentje wringt op verschillende plaatsen. 

Een groeiende wereldbevolking, een weinig duurzame conventionele landbouw en een controversiële biotechnologiesector. Bestaat er een alternatief?

Verontwaardiging en hoop brengen mij als vanzelfsprekend bij onze partners. In hun werk zie ik de hoop en verontwaardiging die ik ook ontwaar in de “Kinoiserieën”.