De Congocommissie is uitgedraaid op een compleet fiasco. Het is alsof de koloniale geschiedenis zich blijft herhalen, stelt MO*Ontwikkelaar Tracy Bibo Tansia vast. ‘We schreven opiniestukken, voerden debatten en gingen in dialoog. En toch blijven we met een vernederd gevoel achter.’

Aangespoord door nooit geziene demonstraties en debatten over Black Lives Matter en dekolonisering, kwam er een parlementaire commissie over het koloniale verleden van België in Centraal-Afrika. De verwachtingen waren hoog, het resultaat viel tegen. Wat liep er mis en hoe kan het beter?

Het falen van de commissie koloniaal verleden is slecht nieuws, vindt mensenrechtenexpert Bonny Ibhawoh. Gerechtigheid voor wie geleden heeft onder dat verleden kan tenslotte niet eindeloos worden uitgesteld. ‘Je kan het blikje voor je uit blijven schoppen, maar daarmee verdwijnt het niet.’  

Wie hoopte dat de Egyptische revolutie van 2011 het leven van vrouwen ingrijpend zou verbeteren, komt bedrogen uit. De roep om gelijke rechten en kansen klinkt luider dan ooit. Ook dit keer zijn sociale media een ideaal klankbord. En ook dit keer reageert het regime defensief.

Dankzij haar Nederlandse afkomst geniet MO*columniste en freelance journaliste Faïrouz ben Salah een betere sociale status in Tunesië. Ze wijt het aan een Tunesisch minderwaardigheidscomplex ten opzichte van alles wat westers is. ‘We moeten minder en mogen meer dan Tunesiërs.’

Op zoek naar argumenten in het dekolonisatiedebat stuitte MO*journalist Kris Berwouts op 3 boeken in verschillende talen van auteurs met verschillende achtergronden (een Afrikaan, een Europeaan en een Afro-Amerikaan). Alle drie willen ze Afrika opnieuw in het centrum van zijn geschiedenis zetten.

Nigeria werkt aan een verbod om in het openbaar kleding te dragen die niet overeenkomt met je toegewezen geslacht bij de geboorte. Dat wetsvoorstel zal ook intimidatie van en geweld tegen genderminderheden, zoals transgenders, aanwakkeren, zo vrezen mensenrechtengroepen.

Latifah Abdou is doodeerlijk in haar nieuwe column over haar zwart-zijn: ze twijfelde om over dit thema te schrijven. ‘Schrijven over raciale identiteit vergt een bepaalde kwetsbaarheid.’ Ze doet het toch, omdat ze merkt dat veel andere mensen uit de diaspora worstelen met dezelfde vragen.

Tot op de dag van haar overlijden, woensdag 17 augustus 2022, kon anti-apartheidsstrijdster Rita Ndzanga de pijn uit de martelkamers nog voelen. Ze is bij ons minder bekend dan medestrijdster Winnie Mandela, maar betaalde haar verzet tegen het brutale systeem van rassensegregatie minstens even duur.

Over geen enkel continent bestaan zoveel vooroordelen als over Afrika, ziet journalist Dipo Faloyin, die opgroeide in Lagos, Nigeria. In zijn boek Afrika is geen land maakt hij korte metten met de hardnekkigste stereotypes. ‘Mensen praten over Afrika alsof het één land is.’

Er waren eens een Marokkaan, een Senegalees een Toubab en een Chinees. Het zou het begin kunnen zijn van een goede mop vol verkeerde beeldvorming, jammer genoeg is het dat niet. Het is het begin van een vraag die blogger Halewijn Timmerman u graag zou stellen.

Voor het eerst in zijn leven reist koning Filip naar Congo. MO*columniste Tracy Bibo Tansia en MO*journalist Kris Berwouts wuiven hem uit met een open brief. ‘Het zou u eer aandoen als u expliciet de wandaden zou vermelden van de dynastie waar u deel van uitmaakt.’