Honderd procent van de 4G-apparatuur in ons land komt van Chinese leveranciers. Na dertig jaar globalisering zijn de economieën van het Westen en van China nauw verweven, maar er klinken steeds meer stemmen om die banden af te bouwen. Maar zo makkelijk is dat niet, zeggen enkele Belgische multinationals in vertrouwen aan MO*.

‘Een WHO-directeur-generaal kan een lidstaat niet te hard aanpakken, en zeker niet eentje als China of Amerika.’ Het is een treffend antwoord van een Europese topdiplomaat. De vraag: waarom de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) niet strenger optrad tegen China.

WTO-topman Roberto Azevêdo gaf er deze week de brui aan. Dat had hij eerder al aangekondigd, maar het maakt de Wereldhandelsorganisatie (WTO) er niet minder stuurloos op. De WTO was ooit ’s werelds machtigste organisatie, maar nu is haar toekomst onzeker. Ze zit in het brandpunt van het conflict tussen de Verenigde Staten en China. 

‘Katoen is een van de meest intensieve, vernietigende teelten op de wereld. Een T-shirt van 200 gram heeft 2000 liter water nodig.’ En er is meer, stellen ngo’s, want een op de vijf katoenenkledingstukken blijkt gelinkt te zijn aan dwangarbeid.

Sinologe Moira De Graef (KU Leuven) analyseerde voor haar masterproef de autobiografische blogs van twee Chinese arbeidsmigranten: Wu Xia en haar lotgenote Fang Yiluo. ‘Toen ik jong was, schreef ik 27 dromen op een stuk papier. Nu voel ik me als een vogeltje dat gevangen zit in een kooi.’

Bij het onderzoek naar virussen die oversprongen van dieren naar mensen blijken steeds dezelfde patronen terug te keren. Ontbossing en fragmentatie van tropische wouden leidt tot een specifieke dynamiek, die de verspreiding van ziekten in de hand werkt. Dat schrijven deskundigen Amy Vittor, Gabriel Zorella Laporta en Maria Anice Mureb Sallum.

In veel geïndustrialiseerde landen, vooral in China, zijn de visbestanden uitgeput. De Chinese vissersvloten trekken daarom naar de territoriale wateren van lage-inkomenslanden om aan de groeiende vraag te voldoen.

Wat begon als een onverwacht handgemeen langs de Indiaas-Chinese grens, groeit steeds meer uit tot een echt conflict tussen twee Aziatische grootmachten die ook volop bezig zijn zich te bewapenen. De koloniale kater over grenzen eist ook in Azië zijn tol en kost handenvol middelen die nodig zijn voor ontwikkeling of gezondheid.

Het coronavirus is een vergrootglas waarmee we de breuklijnen en veranderingen in de wereld scherper zien dan ooit. Zo etaleerde de EU in de begindagen van de crisis een groot onvermogen om gepast en gecoördineerd te reageren, wat dan weer veel extra ruimte gaf aan China en Rusland om hun invloed in Oost-Europa te vergroten.

China en India, samen goed voor 2,7 miljard inwoners, gaven vorig jaar een recordbedrag uit aan defensie. De belangrijkste reden daarvoor is 'de perceptie of zelfs realiteit van dreiging', zegt onderzoeker Siemon Wezeman.

De coronapandemie treft alle landen ter wereld, en dus moeten alle regeringen tonen wat ze waard zijn in deze confrontatie met een ongeziene gezondheidscrisis. Voor elke regering dezelfde opdracht: een vergelijkend examen, als het ware. En dat toont verrassende resultaten die de toekomst mee zullen bepalen.

De coronacrisis is niet alleen een gezondheidscrisis. Het is ook een geopolitieke arena die machtsverhoudingen kan hertekenen. De virusdreiging vindt de grenzen opnieuw uit, terwijl ze net de nood aan internationale samenwerking onderlijnt. Of die er komt en hoe ze er uitziet, zal de uitkomst van de crisis en de wereld bepalen.