Congo (DRC) en Senegal beschikken sinds dit jaar over moderne gebouwen en expositieruimtes die het wel en wee van de historische en hedendaagse kunst kunnen garanderen. Daardoor klinkt de roep om de terugkeer van Afrikaanse roofkunst steeds luider. 

De allerlaatste ondergrondse mijn van België ligt vlak bij het Waalse dorpje Merbes-le-Chateau. Ze graven hier niet naar steenkool, maar naar Noir de Mazy. Uiterst zeldzaam zwart marmer, van zo’n hoge kwaliteit dat het gewild is tot in de verste uithoeken van de wereld.

Honderden vrijwilligers brachten zondag de plasticvervuiling door pellets langs de oevers van de Schelde in kaart. De stalen bevestigen wat gevreesd werd: de grondstoffen van de plasticindustrie liggen overal verspreid. Miljarden nurdles vervuilen de oevers van de Schelde.

Vier jonge jazzmuzikanten gingen in de vluchtelingenkampen van Duinkerke en Calais op zoek naar ontluisterende verhalen. Met een gezonde portie idealisme en drang tot maatschappelijk engagement verwerkten ze die verhalen in hun debuutproject “Le Ravage d’Ali Baba”.

Sibelco: een Vlaams familiebedrijf, maar wel zomaar eventjes ‘s werelds nummer één van het kwartszand. De naam van hun hoofdaandeelhouder doet sneller een belletje rinkelen: de familie Emsens (die van Eternit en het asbest). SRC Sibelco weegt zwaar als mineralen-multinational. Het haalt in Noord-Limburg al vele decennia lang witzand of kwartszand u ...

De mijnbouw en zinkindustrie, schijnbaar passé, maken hun comeback in het heuvelland bij Welkenraedt, provincie Luik. Een junior-mijnbouwfirma interesseert zich opnieuw voor de zinkreserves en dat zet de streek op stelten. De bewoners eisen dat ze worden gehoord. Ze halen hoop en nieuwe argumenten uit een vonnis van deze zomer over Doel. 

Vorig jaar vroegen bijna 2500 Palestijnen asiel aan in België, dit jaar zijn het er opnieuw al bijna 2000. Achter die cijfers gaan menselijke levens, drama’s en dromen schuil. MO* portretteert drie Gazanen die een nieuwe thuis vonden in ons land.

De ringoven van de artisanale steenbakkerij Hove in Ninove brandt deze maand nog een keer, misschien wel voor het laatst. Hier vormen ze nog bakstenen met de hand. Kleine ondernemingen als deze bewijzen hun nut, maar er blijven er bijna geen over. Want concentratie en schaalvergroting zijn voor bakstenen al decennialang de norm.

Hangjongeren in Ronse? Een Marokkaanse supermarkt uitgebaat door Belgen? Bij Radio Babbelonië, een project waarbij anderstaligen radioreportages in het Nederlands maakten, hoor je er meer over. MO* sprak met twee deelnemers. 

Steengroeven blijven een pijler van de Waalse economie. De rijkste Waalse families en multinationals zoals Lhoist hebben er hun fortuinen op gebouwd, en willen ook vandaag nog verder uitbreiden. Maar ze stuiten op verzet van actiecomités. Raf Custers ging kijken in Philippeville, Namen. 

Zand is onmisbaar want het maakt een derde uit van elke kubieke meter beton. Wereldwijd wordt steeds meer beton verbruikt. De druk op de zee neemt toe, maar de zee moet ook gezond blijven. België haalt het zand voor stortklaar beton uit de Noordzee. Zo’n vijftal ondernemingen zijn daarmee bezig. 

Met de kasseien van Quenast zijn de eerste Belgische steenwegen geplaveid, de Champs-Elysées in Parijs, het Rode Plein in Moskou. Maar kasseien zijn van een ander tijdperk. Dit dorp in Waals-Brabant levert nu ballast aan de spoorwegen en porfier-kiezel aan de betoncentrales. De firma Sagrex wil de groeve opnieuw vergroten, maar het plan roept stevi ...