In het Midden-Oosten doen burgers waar de overheden niet in slagen, stellen Sylva van Rosse en Vanessa Lambrecht van Het Grote Midden Oosten Platform. Kleine lokale initiatieven tonen er de weg naar een groenere en duurzamere toekomst. ‘Net zij moeten onze partners zijn in een buitenlands ontwikkelings- en handelsbeleid.’

Ondanks de lockdown laait het protest weer fel op in Libanon. Met de coronacrisis stevent het land aan een rotvaart af op een epidemie van ongeziene armoede. De economie implodeert, hongersnood dreigt en discriminatie tegenover vluchtelingen neemt aanzienlijk toe.

Coronamaatregelen lijken de productie en distributie van cocaïne vanuit Latijns-Amerika te onderbreken. Er is een tekort aan heroïne in Europa en Noord-Amerika, en dat drijft gebruikers naar nog gevaarlijker drugs. Dat stelt een rapport van het VN-Bureau voor Drugs en Misdaad (UNODC).

‘Ik ben een lesbische vrouw. Ik leef samen met mijn vriendin in Libanon, in een andere stad dan die van mijn ouders’, schrijft Yasmina. Haar familie is niet heel gelovig, maar de gemeenschap die hen omringt maakt het voor haar onmogelijk om met haar ouders te praten. Yasmina vertelt haar verhaal, in aanloop naar een voorstelling in Brussel.

Bijna zeven miljoen gevluchte kinderen in delen van het Midden-Oosten, Azië en Europa lopen gevaar door de winterkou, zo waarschuwt Save the Children. ‘Door de oorlog en barre omstandigheden in vluchtelingenkampen zijn vele kinderen al verzwakt.’

‘Geslaagd of mislukt, gesaboteerd of gerecupereerd, de Arabische Lente heeft iets losgemaakt, ook op literair vlak’, dat zegt schrijfster Iman Humaydan die samen met de Syrische Rosa Yassin Hassan het boek ‘Vrouwelijke Arabische stemmen’ in Brussel kwam voorstellen.

Om “de strijd” in eigen land vol te houden tankte MO*columniste Bie Vancraeynest vorige week enkele dagen bij in Beiroet.  Er hebben zich de voorbije maanden ongelooflijke dingen afgespeeld in de straten van de Libanese hoofdstad. Wat haar opviel: mentale gezondheidszorg is een echt issue geworden.

Waarom zetten de Irakezen hun protesten hardnekkig verder, ondanks het geweld van de ordetroepen? Tine Danckaers is in Irak en legde de vraag voor aan de goed geïnformeerde Iraakse journalist Lawk Ghafuri. ‘Veel mensen voelen dit aan als een keerpunt. Ze kunnen kiezen tussen aanvaarding en verandering.’

In september trok Eugenie D’Hooghe naar het meest noordelijke district van Libanon. Ze bezocht Akkar, een vergeten provincie in Libanon. Haar indruk: een historisch verwaarloosde regio, met uiterst moeilijke omstandigheden voor de inwoners. Geen water, geen werk, te dure elektriciteit, politieke en sociale spanningen. 

Zeker 1,5 miljoen kinderen in Libanon leven in armoede. Een derde van alle gezinnen is arm, en voor Syrische gezinnen gaat het zelfs om drie vierde. Slechts 60 procent van de Syrische kinderen in Libanon kan naar school. ‘Er zijn heel veel Syrische kinderen die niet eens kunnen lezen of schrijven.’

De organisatie van het Byblos-festival schrapt de band Mashrou’ Leila van haar affiche, na wekenlang protest uit maronitische hoek. De band staat bekend om hun kritiek op sociale problemen. Human Rights Watch geeft aan dat dergelijke aanvallen op kritische stemmen van activisten, journalisten of individuele burgers in Libanon toeneemt.  ...

Palestijnse vluchtelingen weten al langer wat de ‘Deal van de Eeuw’ voor hen betekent. MO* was Jared Kushner voor en ging poolshoogte nemen in Shatila, het kamp in Libanon dat nu dubbel zoveel vluchtelingen herbergt als voor het uitbreken van de oorlog in Syrië.