Samira Atillah bracht vele zomers door in en rond de Middellandse Zee. Toen die zee nog een plek van rust was. Maar die tijd is nu voorbij. 

Als het over Israël gaat, is er één zin waaraan Anya Topolski zich zwaar ergert – één die ad nauseum wordt herhaald door Westerse politici en media: ‘Israël is de enige democratie in het Midden-Oosten’. Heeft u ooit gehoord van een democratie waar slechts 50 procent van het volk stemt? De vergelijking met de Zuid-Afrikaanse Apartheid ligt om de hoe ...

De stilzwijgende afspraak tussen volk en machthebbers, dat die laatsten ongecontesteerd de touwtjes in handen mogen houden zolang ze de maatschappelijke orde bewaren volgens de regels van de morele economie, is verbroken. Het volk verdween uit het zicht. Het volk komt op straat.

Wij allen gebruiken dagelijks elektriciteit. Dag en nacht gebruiken wij elektriciteit en de minsten van ons doorgronden de mysteriën van de stroom. Wie dat poneert, doet de waarheid geen geweld aan.

Twee weken terug was het Internationale Vrouwendag. Die ging, althans in mijn leefwereld, verre van onopgemerkt voorbij. Ook al is het aan de late kant, ik vertel er u graag over. Ik ben dan ook een man, die zijn nu en dan ietwat aan de trage kant, zoals verderop uit deze tekst zal blijken.

De tijd dat sp.a nog écht het debat kon bepalen, ligt al enige tijd achter ons. Inzake migratie kan je mensen vertrouwen geven en angst bezweren of je kan die ook aanwakkeren. Volgens Michael De Cock koos sp.a voor dat laatste. 

Het is een beetje in. Het verbinden. Misschien is het wel belangrijk dat we dat woord een beetje spaarzaam gebruiken en niet als een excuus om niet te moeten kijken of om te vluchten van wat op ons afkomt.

Een politieke crisis is goed voor de kijkcijfers, en voor columnisten, weet Michael De Cock. Leuk om te volgen op televisie, maar je kan er niet in leven. Want het echte leven met échte mensen, dat raast intussen gewoon door. 

Sabrine Ingabire werd vanochtend wakker met het overweldigend besef dat ze dankbaar was. Dankbaar voor haar lieve vrienden, voor haar boeiende werk, voor haar eigen veilige appartement. Tegelijkertijd besefte ze dat zo'n gevoel van dankbaarheid ook een privilege is. Ze schreef er deze column over.

De uitwijzing van de perfect geïntegreerde Afghaan Aziz Heidari en zijn 14-jarige zoon, en vooral de motivering van de Dienst Vreemdelingenzaken tot die beslissing, is grondstof voor een absurdistisch theater. Tegen botte onwil kan zelfs de meest voorbeeldige integratie niet op, schrijft Geert Van Istendael.

Het is goed om steeds weer te beseffen hoe je soms bevoorrecht of gulzig bent, ook al ben je je er niet altijd bewust van. Door de ogen van anderen kijken, en af en toe een beetje nederig zijn, het kan ons beter maken, zegt MO*columnist Jan Mertens.

De Verlichting veranderde de wereld ten goede. Waarom daar aan twijfelen? Onze geschiedenisboeken vertellen het ons toch. Toch schuilt achter het begrip heel wat complexiteit en gaat het gebukt onder tal van contradicties, weet filosofe Anya Topolski. John Locke en Immanuel Kant, twee Verlichtingsdenkers avant la lettre, il ...