Als mensenrechtenactivist is het moeilijk een balans te vinden tussen het aankaarten van onrecht en voor jezelf zorgen, zegt MO*columniste Sabrine Ingabire. Maar eigenlijk wil ze helemaal geen activiste zijn. ‘Ik wil mijn Facebook-app weer verwijderen, en ik wil over liefde, en het leven, en de dood, en geluk, en depressie schrijven. ...
Sabrine Ingabire is verkozen jongerenadviseur bij de Vlaamse Jeugdraad en is kwaad. Kwaad dat ze enkele maanden moest samenwerken met de infiltranten van Schild & Vrienden terwijl blijkt dat ze wel degelijk uitgesloten konden worden. Kwaad ook op de politici die wel “verontwaardigd zijn, maar nooit een concrete maatregel hebben genom ...
MO*columnist en Duitslandkenner Geert Van Istendael gaat dieper in op de samenlevingsproblemen in het oosten van Duitsland. Is extreemrechts aan een opmars bezig? Moeten we ons echt ongerust beginnen maken?
We maken een ruk naar onkies rechts mee, schrijft Michael De Cock in zijn column. Dat is de laatste weken alleen maar duidelijker geworden, getuige onder meer de statements van Theo Francken inzake migratie. Deze onrustwekkende verrechtsing blijven negeren of verzwijgen is echter een vergissing.
Sabrine Ingabire kan zich voorstellen dat sommige mensen met ongeloof de stukken over het voorval van Sarah in Pukkelpop lazen. Dit was voor haar niet het geval. Wat maakt het verschil? Kleur. Een persoonlijk getuigenis.
Walter Zinzen stoot in een familiealbum op een foto van zijn grootouders aan zee. Dat nostalgisch moment mondt uit in een heel actueel debat waarin niet enkel korancitaten aangehaald worden.
In plaats van “interneringskampen” moet je nu spreken over “ontschepingsplatforms”. Het is één voorbeeld onder vele van de schijnheilige manier waarop gruwelijke beslissingen over vluchtelingen en migranten onder een humaan doekje worden verborgen.
Het is sinds mijn kindertijd geleden – en dat is toch even geleden- dat ik nog ‘sjing, sjang, sjong’ werd nageroepen op straat’, zegt MO*columniste Ching Lin Pang. Het verwerpelijke “spleetogengebaar” duikt echter nog veel te vaak op.
Bie Vancraeynest wordt er moe van. Van de uitzichtloosheid. Van de verspilling van tenten, van middelen, van tijd. Van de verspilling van de mens. Van de uitzichtloze wachtkamer die de jungle in Duinkerke is.
Media en politiek moeten stoppen met de stereotiepe, racistische en goedkope framing van de islam en moslims als terroristen, schrijft Bleri Lleshi in zijn column. Het is tijd dat we een gesprek hebben over het probleem van wit extremisme.
‘Ik ben er klaar mee’, zegt Sabrine Ingabire in haar column. ‘Klaar met de gesprekken waar de arme zwarte vrouw de rijke witte man moet troosten omdat hij niet goed om kan met de schuldgevoelens die hij ervaart door zijn talloze privileges.’