De Moslimbroederschap en de ultraconservatieve Salafisten in Egypte vechten hun meningsverschillen steeds meer in de openbaarheid uit. De ruzie wordt heviger in aanloop naar de parlementsverkiezingen.

De Egyptische oppositie onder leiding van het Nationaal Reddingsfront (NSF) houdt president Morsi verantwoordelijk voor de recente opstoot van geweld. Maar velen wijzen het NSF met de vinger.

Minstens veertig mensen zijn in de afgelopen dagen om het leven gekomen tijdens rellen tussen demonstranten en veiligheidstroepen in Egypte. De zorgen over de toekomst van Egypte nemen toe. "Morsi gedraagt zich als Moebarak."

Arbeiders speelden een cruciale rol in de Egyptische opstand, twee jaar geleden, maar aan de nieuwe machthebbers hebben ze geen bondgenoot. Die proberen de vakbeweging aan banden te leggen.

Sinds de val van Moebarak kon openlijk de draak gestoken worden met de nieuwe Egyptische leiders. Maar nu de presentator van een satirische tv-show aangeklaagd is, lijkt die nieuwe vrijheid al onder druk te staan.

In een vluchtelingenkamp in het noorden van Libanon moeten Syrische vluchtelingen in erbarmelijke omstandigheden overleven. De plaatselijke bevolking is de vluchtelingen ook liever kwijt dan rijk.

De situatie van vrouwen over de hele wereld is er het voorbije jaar maar traag op vooruit gegaan. Aan hun moed heeft nochtans niet gelegen.

Terwijl in Egypte nog gediscussieerd wordt over de invloed van de islamitische shariawetgeving op de nieuwe grondwet, voeren sommige extremisten op straat al hun eigen wetten in. In de afgelopen maanden vielen ze moslims en christenen lastig die in hun ogen de islamitische wet overtraden.

De protesten tegen de decreten van de Egyptische president nemen toe, maar het blijft de vraag of de oppositie, die sterk verdeeld is over verschillende thema's, zich kan verenigen.

Nu de wapenstilstand tussen Israël en Hamas blijkt stand te houden, durven sommigen weer te hopen. Zij zien in de versoepeling van het verkeer van personen en goederen in en uit de Gazastrook een teken dat een nieuw tijdperk voor de belegerde Palestijnse gebieden is aangebroken.

De recente protesten op het Tahrirplein brengen de revolutie die Moebarak ten val bracht opnieuw in herinnering. Alleen staat nu op de spandoeken te lezen dat huidig president Mursi zich de nieuwe farao waant.

De Israëlische aanval op Hamas in Gaza lijkt op het eerste gezicht op de Gaza-oorlog van 2008-2009. Maar één zaak is nog niet duidelijk. Moet de aanval voltooien wat de vorige niet heeft gekund, Hamas voor eens en altijd van de macht verdrijven?