Een nieuwe financiële wereldorde

De G20 in Londen volgende week kan ingrijpen op de kern van de huidige crisis: het financiële systeem. Vraag is of de huidige wereldleiders daartoe bereid zijn.
Op het Wereld Sociaal Forum in Belém pleitten heel wat aanwezige organisaties voor een drastische hervorming van het geldsysteem. De Britse Green New Dealgroep verrichtte hierover interessant denkwerk. Ze is ervan overtuigd dat de massale groene investeringen die nodig zijn om de overgang naar een koolstofarme economie alsnog tegen te gaan, niet enkel van de overheid kunnen komen.
Ook de privé moet meedoen. Dat kan enkel als het gebruik van fossiele brandstoffen duurder wordt gemaakt (door de markt en/of door de overheid via het klimaatverdrag of via ecotaksen) en groene investeringen goedkoper. Dat laatste veronderstelt dat de overheid zorgt voor een lage rente (en een sterke regulering om ervoor te zorgen dat die lage rente niet gebruikt wordt om speculatieve zeepbellen te creëren maar om reële groene investeringen te bevorderen).
De groep verwijst naar de geldwereld die op de rails werd gezet tussen 1945 en 1980. Zo een beleid veronderstelt kapitaalcontroles die de overheid opnieuw greep geven op het geldwezen, zoniet worden landen die de rente lager stellen meteen afgestraft.
Maar er is meer. Overheden zouden groene investeringen verder kunnen ondersteunen door staatsgaranties te bieden. Banken zouden speciale groene obligaties en spaarfondsen kunnen lanceren die fiscale voordelen en overheidsgaranties genieten– grannies go green. Ook een betere verdeling van de welvaart (zie groen sociaal pact) vergt een verandering in de financiële sector.
Denk bijvoorbeeld aan het aanpakken van fiscale paradijzen of aan  transparante land-per-landboekhoudingen die niet langer toelaten dat de winst bovenkomt waar de belasting het laagst is. Een heffing op financiële transacties (Tobintaks) zou mee de Green New Deal in het Zuiden kunnen financieren.
Er zijn tekenen in landen als de VS en Duitsland dat de tolerantie voor belastingparadijzen afneemt. Rudy Demeyer van 11.11.11: ‘Ik hoop dat de G20 niet blijft steken in halve oplossingen zoals het bepleiten van niet-bindende best practices.’
(Dit nieuwsbericht is een uittreksel uit het dossier dat verscheen in MO*63 april 2009. Lees het hele dossier hier.)

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2781   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2781  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.