El Salvador spint garen bij Kyoto

Het klimaatverdrag kent een Clean Development Mechanism (Mechanisme voor Schone Ontwikkeling, CDM). Dat mechanisme geeft regeringen van industrielanden - de enige landen die verplicht zijn hun uitstoot terug te dringen - de mogelijkheid om schone projecten in ontwikkelingslanden op te zetten, zoals herbebossingsprojecten. Ook kunnen ze investeren in activiteiten elders die de uitstoot van CO2 wereldwijd beperken. CO2 komt vooral vrij bij de verbranding van olie, kolen en gas.

Het Protocol kent ook een bepaling over emissiehandel, die landen toestaat om het deel van hun quotum dat ze niet volmaken, te verkopen aan landen die hun quotum voor maximale uitstoot overschrijden.

Het Salvadoraanse suikerbedrijf Cassa begon in 2002 met de productie van elektriciteit uit suikerrietafval. Dit gebeurt gedurende vijf maanden per jaar, tijdens de oogstperiode. Claudia Figueroa, milieumanager van Cassa, zegt dat oude suikerfabrieken dit jaar vervangen zijn door elektrische fabrieken die minder broeikasgassen uitstoten. Daardoor kwamen 89.000 emissie-eenheden voor verkoop beschikbaar. Elke eenheid is equivalent voor een metrische ton CO2. De verkoopprijs van een eenheid ligt tussen zes en tien dollar. Japan heeft al interesse getoond in de Salvadoraanse emissie-eenheden.

Daarnaast importeert het bedrijf gehydrateerd ethanol uit Brazilië. Dat wordt verwerkt tot schone brandstof voor export naar de Verenigde Staten. Figueroa verwacht dat ethanol in de toekomst in commercieel opzicht steeds interessanter zal worden.

Landen die het protocol van Kyoto geratificeerd hebben, moeten hun uitstoot van broeikasgassen voor 2012 terugbrengen tot 5,2 procent onder het niveau van 1990.

Het verdrag werd in 1997 aangenomen, maar het trad pas volledig in werking in 2005, toen 55 industrielanden - verantwoordelijk voor 55 procent van de wereldwijde uitstoot - het geratificeerd hadden. De Verenigde Staten weigeren het verdrag te ratificeren met het argument dat het schadelijk is voor de economie.

El Salvador heeft nog twee andere projecten geregistreerd binnen het CDM-raamwerk. Bij een project wordt methaangas gewonnen uit de vuilnisbelt van Nejapa bij San Salvador. Het gas wordt gebruikt om elektriciteit op te wekken.

Het gebruik van methaan op deze manier zou ruim een miljoen ton koolstofdioxide in zeven jaar elimineren en 60.000 vaten olie per jaar uitsparen.

Het tweede project is de uitbreiding van een geothermische energiecentrale in Berlin, in de oostelijke provincie Usulután. De fabriek, die sinds 1992 in werking is, gebruikt warmte uit de diepte van de aarde om elektriciteit op te wekken.

Uitbreiding van het project zou in zeven jaar tijd 1,3 miljoen ton aan uitstoot van koolstofdioxide kunnen voorkomen. De fabriek wordt gerund door het private bedrijf LaGeo, met steun van Nederland en de Andean Development Corporation.