Financiële crisis dwingt Cambodjaanse meisjes te werken

Op het hoogtepunt van de industrie in 2008 werkten 340.000 mensen in de 300 textielfabrieken in en rond de Cambodjaanse hoofdstad, waarvan 85 procent vrouwen uit de provincies. Maar door de financiële crisis begon de uitvoer naar de VS, goed voor bijna twee derde van de Cambodjaanse uitvoer, op te drogen.
Als gevolg daarvan trekken veel jonge meisjes naar de hoofdstad om er werk te vinden, en de verloren inkomsten voor hun familie aan te vullen. Volgens de Cambodjaanse wet mag dat vanaf veertien jaar.
“Meer gezinsleden, voornamelijk jonge vrouwen, worden naar de stad gestuurd om er te gaan werken”, zegt Sukti Dasgupta, specialist arbeidsmarkt bij de Internationale Arbeidsorganisatie ILO. “Die vrouwen zijn meestal tussen vijftien en zeventien, komen uit arme gezinnen en hebben weinig onderwijs genoten. Ze worden naar de stad gestuurd om het verlies na de financiële crisis goed te maken. Maar vaak komen ze in kwetsbare banen terecht en zijn ze een makkelijke prooi voor misbruik.”

Seksindustrie

De ILO en andere internationale organisaties beschikken nog niet over harde cijfers maar gaan uit van anekdotische bewijzen om de trend te definiëren. De meisjes gaan vaak aan de slag als huishoudhulp bij gezinnen in Phnom-Penh en in de winkels en stalletjes op de markten in de stad. De organisaties maken zich zorgen dat de meisjes al snel aan de slag gaan als dienster in bars om meer te verdienen.
In juli bleek al uit een rapport van de VN dat de crisis steeds meer meisjes en vrouwen naar een baan in de seksindustrie drijft. De studie bevestigde dat de harde financiële tijden voor de gezinnen op het platteland een belangrijke factor waren binnen die trend. “Voor alle soorten sekswerkers was de belangrijkste reden om in de seksindustrie aan de slag te gaan “moeilijke omstandigheden thuis”, gevolgd door “snel veel geld verdienen in goede omstandigheden”, stelt het rapport.
Het verlies aan banen in de textielsector is voor vele families op het platteland een echte financiële strop. De vrouwen verdienen ongeveer 50 euro per maand. Daarvan sturen ze bijna de helft naar hun familie op het platteland. De financiële crisis heeft vorig jaar naar schatting vijftigduizend banen gekost in de exportsector.
De sector bedient grote bedrijven zoals Adidas, Nike en Gap, en was in 2008 goed voor 2,78 miljard dollar, meer dan 90 procent van de totale export.