Geweld kost Centraal-Amerika handenvol geld

De Panamerikaanse Gezondheidsorganisatie noemt tussen nul en vijf moorden per 100.000 inwoners “normaal”. Eens de grens van 10 moorden per 100.000 mensen overschreden wordt, spreekt men van een epidemie. In de Centraal-Amerikaanse landen ligt dit cijfer maar liefst drie keer zo hoog, van 36 moorden per 100.000 personen in Costa Rica tot 68 moorden in El Salvador. Ter vergelijking: in Colombia en Brazilië, ook landen waar veel bloed vloeit, worden per jaar 43 en 28 moorden gepleegd per 100.000 inwoners.
De geweldepidemie in Midden-Amerika is ontstellend duur. Dat blijkt uit de studie van de Salvadoraanse econoom Carlos Acevedo. Naar de behandeling en revalidatie van de slachtoffers gaat in Centraal-Amerika 161 miljoen euro per jaar. Productieverlies door afwezigheden, tijdelijke of permanente werkonbekwaamheid en vroegtijdig overlijden kosten de zeven landen 856 miljoen euro per jaar. In 2006 gingen in Centraal-Amerika niet minder dan 500.000 actieve levensjaren verloren als gevolg van geweld.
Ook de uitgaven voor openbare veiligheid en justitie wegen met 803 miljoen euro zwaar door. Maatregelen om de veiligheid van woningen en bedrijfsgebouwen te verhogen, van alarminstallaties en hekken tot private beveiligingsdiensten, kosten nog eens 875 miljoen euro per jaar. En dan is er de waarde van voorwerpen die verloren gaan of vernield worden – nog eens 551 miljoen euro.

Armoede en geweld

Acevedo geeft toe dat er een verband is tussen armoede en geweld, maar waarschuwt dat er ook sociale, culturele en psychologische factoren meespelen. Daardoor gaat het meeste geweld niet altijd uit van de armste groepen. Dat lijken de relatief lage misdaadcijfers in Nicaragua te bewijzen. Experts uit Nicaragua wijzen er echter op dat die cijfers waarschijnlijk onderschat zijn.
Over de relatief goede prestatie van Costa Rica bestaat minder twijfel. Costa Rica geeft veel meer uit aan onderwijs en gezondheidszorg dan zijn buurlanden. Dat drukt de geweldcijfers en dus ook de uitgaven die daarmee verbonden zijn.
Acevedo gelooft dat een land als El Salvador er goed aan zou doen een deel van het geld dat nu opgaat aan de bestrijding van geweld, te investeren in de sociale sector. “Iemand voor een jaar achter de tralies zetten kost vijf keer meer dan een kind een jaar lang school te laten lopen”, argumenteert hij. “We moeten ons de vraag stellen hoe onze maatschappij er in de toekomst moet uitzien, hoeveel we daarvoor moeten investeren en of we bereid zijn dat geld uit te geven”.