Klimaatverandering bedreigt inheemse Indiërs

Vijfentwintig Soliga-leiders zitten in een halve cirkel en discussiëren. Het gesprek gaat vooral over de regenval die de laatste jaren te laat kwam of ruimschoots onvoldoende was, met ernstige gevolgen voor hun kleine akkers met maïs, gierst, bonen en pompoen voor eigen consumptie.
“Vroeger stonden de gewassen tegen het Doddajatri-festival in mei tot op kniehoogte”, zegt de vijftigjarige Konuregowda van de Kannere-gemeenschap die in het natuurreservaat leeft. “Maar nu konden we nog niet aan landbouw doen, want er waren geen regens tot aan het festival.”
Een andere inheemse leider zegt dat zijn dorp de grond niet kan bewerken door de lantana, een onkruid dat het natuurreservaat heeft overwoekerd en alle soorten die vroeger op het woudoppervlak groeiden versmacht.
De Soliga’s waren oorspronkelijk semi-nomadische jagers-verzamelaars die gedurende honderden jaren in harmonie leefden met het woud. Ze leefden van wat het woud opbracht en van landbouw op steeds nieuwe lapjes grond. In 1987 veranderde dat. Toen werd het Biligiri Rangaswamy Temple Wildlife Sanctuary opgericht. De meesten moesten verhuizen naar de rand van het natuurgebied en kregen van het departement Bosbeheer een kleine akker per gezin. Ze kregen ook toelating om in het woud bessen, wilde vruchten, honing en knollen te verzamelen die ze op de markt konden verkopen.
Maar in 2006 verbood de Indiase overheid het verzamelen van woudproducten. Samen met het uitbleven van de regens heeft dit de inheemsen in penibele omstandigheden gebracht. Bijna 200.000 Indiase dorpen liggen in of vlakbij wouden en hun bewoners hingen af van wat het woud opbracht.
Je begint de klimaatverandering hier te voelen, zegt H. Sudarshan, een arts die een scala aan onderscheidingen heeft gekregen voor het starten van programma’s voor gezondheid, onderwijs en levensonderhoud bij de Soliga’s. “De regenval is zeldzaam geworden en we meten extreme temperaturen die we vroeger niet kenden.”
De temperaturen in India zouden 2 tot 4 graden Celsius kunnen stijgen in het zuiden en mogelijk meer dan 4 in het noorden, met een kortere maar extreme natte moesson, liet India in 2004 al weten aan de Conventie voor Klimaatverandering van de Verenigde Naties.
Wetenschappers van het prestigieuze Indian Institute of Science (IISc) in Bangalore hebben tussentijdse studies gepubliceerd over het effect van klimaatverandering op de Indiase bossen en biodiversiteit. Het onderzoek van N.H. Ravindranath, Raman Sukumar, N.V. Joshi en A. Saxena van het Bosonderzoek van India voorspelt een belangrijke verschuiving van de bostypes door de verhoogde temperatuur en de nieuwe regenvalpatronen, vooral voor tropische droge wouden en vochtige en droge savanne zoals de Biligiri-heuvels.
In het begin kan de productiviteit van de bossen een tijdje toenemen, maar op termijn voorspellen ze een groot verlies aan bos en biodiversiteit. Een vijfde van India is bebost, en in die streken komen meer dan 5.150 plantensoorten, 16.214 insectensoorten, 44 zoogdiersoorten, 42 vogelsoorten, 164 reptielsoorten, 121 amfibiesoorten en 435 vissoorten voor die alleen in India gevonden worden.
De Ashoka Trust for Research in Ecology and Environment (ATREE) uit Bangalore zoekt intussen naar een manier om de kennis van de Soliga’s over het woud te gebruiken en de gemeenschap te betrekken bij het zoeken naar manieren om aan te passen aan de klimaatverandering.
Sudarshan denkt zelfs aan een programma waarbij het lantana-onkruid dient voor elektriciteitsopwekking voor de inheemsen. “Misschien kunnen we dat registeren onder het Clean Development Mechanisme”. Daarbij zetten industrielanden in ontwikkelingslanden projecten voor duurzame ontwikkeling op. Indien daardoor minder broeikasgassen in de atmosfeer komen, mogen zij de bereikte besparing in de uitstoot van hun eigen emissies aftrekken.