Knokkelkoorts trekt van stad naar platteland

Jaarlijks lopen naar schatting 50 tot 100 miljoen mensen dengue op, met koorts, hoofdpijn en pijnlijke gewrichten en spierpijn. Zo’n 500.000 onder hen krijgt te maken met de potentieel dodelijke vorm. Zij krijgen hevige maagpijn, moeten overgeven en krijgen bloedingen. 25.000 van hen overleven het niet.

De Wereldgezondheidsorganisatie rapporteert een toename van de ziekte: een halve eeuw geleden traden er om de 10 tot 20 jaar epidemieën op, nu elke twee tot drie jaar. Vorig jaar nog werden Maleisië, Thailand, de Filipijnen en Indonesië getroffen. Singapore, dat vaak naar voren wordt geschoven omdat het zo’n uitstekend preventieprogramma zou hebben, telde vorig jaar een recordaantal van 11.000 gevallen van dengue.

Nu is er een nieuwe reden tot bezorgdheid. Het begon als een stadsziekte, maar met de verstedelijking verspreidde ook de mug zich. De voorbije tien jaar is dengue steeds meer een ziekte van arme plattelanders geworden, zegt Kevin Palmer van het regionaal kantoor van de Wereldgezondheidsorganisatie in Manila. Landen als Myanmar (het vroegere Birma) en Cambodja, maar ook India, Bangladesh en Bhutan zijn nog bezig met de mug te proberen bestrijden in de steden, maar nu treft de ziekte ook het platteland. Het wordt alvast een van de thema’s op de tweedaagse internationale conferentie over dengue volgende week in de Thaise stad Chiang Mai.

Gezondheidssystemen op het platteland zijn niet uitgerust om denguepatiënten te behandelen en missen het basismateriaal voor de diagnose, zegt professor Duane Gubler, de directeur van het Aziatisch Instituut voor Tropische Geneeskunde en Infectieziekten aan de universiteit van Hawaï in Honolulu. Ziekenhuizen moeten in principe testen welk type dengue een patiënt heeft opgelopen, en tijdens de behandeling regelmatig het bloed van de patiënt controleren.

Preventie is erg belangrijk in de strijd tegen dengue, en Thailand heeft tienduizenden vrijwilligers gemobiliseerd om van huis tot huis te gaan. Maar daarnaast hoopt de Wereldgezondheidsorganisatie ook op geld van de internationale gemeenschap en overheden. Palmer: Momenteel zijn de bewakingssystemen erg zwak en de informatie komt maar af en toe. We weten alleen wanneer er een epidemie woedt.

De Wereldgezondheidsorganisatie beloofde in 1977 een vaccin te ontwikkelen. Ze zeiden dat het tien jaar zou duren, maar we wachten nog altijd, zegt Gubler, de specialist infectieziekten uit Hawaï. Hij zegt dat er momenteel vijf goede kandidaat-vaccins getest worden, maar nog niet bij mensen. We zouden graag denken dat we over zeven jaar een goede kandidaat hebben. Maar reken er niet op. (ADR/MM)