Latijns-Amerika trekt meer investeringen aan maar blijft arm

68 miljard dollar: zoveel investeerden buitenlandse, vooral Amerikaanse en Europese, bedrijven in 2004 in Latijns-Amerika en de Cariben. Een stijging van 44 procent tegenover 2003 die niet moet onder doen voor de groei in Azië en de Stille Zuidzee, zo blijkt uit het World Investment Report 2005. De VN maakten de cijfers gisteren bekend in Genève, New Delhi, New York en Mexico-stad.

De groei is, met uitzondering van Afrika, een wereldwijd fenomeen. Over de aardbol werd er in 2004 meer internationaal ondernomen en dat leverde 648 miljard op - een stijging met twee procent. In Latijns-Amerika betekent het een breuk met een periode van stagnering die duurde van 1999 tot 2003.

In Brazilië en Mexico rinkelt de kassa het luidst - samen streken ze meer dan 52 procent van de investeringen op. Die landen, de grootste en meest volkrijke landen van de regio, investeren ook het meeste in de rest van de wereld. Mexicaanse en Braziliaanse bedrijven alleen al pompten 11 miljard dollar in het buitenland. De cementgigant Cemex en het telecombedrijf América Móvil uit Mexico en het Braziliaanse staatsoliebdrijf Petrobras spelen mee in de hoogste divisie van het internationale bedrijfsleven, stelt het Unctad-rapport.

Dat er opnieuw geïnvesteerd wordt is goed nieuws voor bedrijven die international actief zijn in Latijns-Amerika en de Cariben. Maar voor de 224 miljoen armen en de 96 miljoen extreme armen in de regio hebben de cijfers weinig betekenis. Buitenlandse investeringen zorgt op zich niet voor meer sociale ontwikkeling, zegt Tagi Sagafi-nejad, een Texaanse professor die lid is van het panel dat het rapport van de VN-organisatie Unctad gisteren in Mexico-stad voorstelde. Of er een herverdelingseffect is, hangt rechtsreeks af van de rol die de overheid in elk land wil spelen, voegt Cristina Casanueva toe, een Mexicaanse professor die meewerkte aan de studie.

Als het op herverdeling aankomt, zijn er weinig regio’s in de wereld die slechter scoren dan Latijns-Amerika. In 2003 becijferde de Wereldbank in het rapport Inequality in Latin America and the Caribbean: Breaking With History? de ongelijkheid: de rijkste tien procent van de bevolking strijkt de helft op van het totale inkomen - de armste tien procent slecht 1,6 procent. De ongelijkheid dringt door in elk aspect van het leven: het onderwijs, de gezondheidszorg, de overheidsdiensten, de landverdeling, de toegang tot krediet en jobs en de politieke invloed, stelt die studie.