Mensenhandel niet te stoppen

De Birmese regering nam de strijd tegen de mensenhandel op in de nationale agenda van het afgelopen jaar. Maar in de Thaise grensstad Ranong is daarvan niet veel te merken. Nog steeds worden vele Birmese vrouwen tegen hun wil in de seksindustrie gelokt.

Al maandenlang loopt op de nationale Birmese televisie een campagne die mensen oproept niet naar het buitenland te gaan en vrouwen waarschuwt hoe ze mensenhandelaars kunnen ontlopen. De regerende Birmese militaire junta beweert dat ze tussen juli 2002 en juni 2004 412 keer is opgetreden tegen mensenhandelaars en dat ze heeft kunnen voorkomen dat 1.047 vrouwen werden verkocht.

Internationaal is er scepticisme over de mate waarin Birma werkelijk inspanningen doet. En ook in Ranong, een belangrijke Thaise havenstad dicht bij de Birmese grens, lijkt weinig veranderd. In de stad werken naar schatting 150 Birmese meisjes en vrouwen in 40 karaokebars en bordelen. Bijna de helft van de nieuwe vrouwen uit Birma dit jaar zijn het slachtoffer van mensenhandel, zegt Hla Hla Win, lid van de Birmese verbannen Vrouwenvereniging en hoofd van een privékliniek in Ranong. De acties van de regering zijn niet meer dan schone schijn en de plaatselijke autoriteiten aan Birmese kant doen alsof hun neus bloed.

Het verhaal van Mi Kay (niet haar echte naam) is tekenend. Ze is nu 18. Meer dan een jaar geleden rondde ze met succes haar middelbare school af en liep ze samen met haar vriendje weg van huis. Maar na twee dagen haalden hun families hen uit elkaar. Mi Kay liep weer weg, naar de zuidelijke havenstad Kaw Thaung, waar ze werk vond bij een theehuis. Op een dag kwam een ouder meisje dat ze van school kende langs. Zij haalde Mi Kay over om naar Ranong te verhuizen, net over de Thaise grens. Ze zei dat er goede banen te vinden waren. Na een paar gesprekken, besliste Mi Kay te verhuizen.

Maar de oude bekende bleek een mensenhandelaarster en verkocht het meisje voor 6000 baht (krap 115 euro) aan een bordeel in Ranong. Mi Kay weigerde eerst te werken, maar de pooier mishandelde haar en ze gaf toe. Het deed pijn. En ik was heel erg bang. Ze slaagde er één keer in te ontsnappen, maar werd gevat toen ze op de boot naar Birma stond te wachten. Toen verkocht de eigenaar haar aan een ander bordeel. De nieuwe eigenaar beloofde haar dat ze vrij zou zijn zodra ze haar aankoopprijs had terugverdiend. Hij hield woord en intussen is Mi Kay vrij. Maar ze werkt nog steeds in de seksindustrie. Ze wilt geld verdienen voor ze naar huis terugkeert. Ze houdt nog steeds van haar vriendje, maar heeft de hoop opgegeven, want ik heb een vuil lijf. (ADR)

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2781   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2781  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.