Lees later

Midden-Oosten herontdekt bos als bondgenoot tegen waterschaarste

In het Midden-Oosten groeit de interesse voor
bebossing als remedie tegen waterschaarste. Bossen laten een beter
waterbeheer toe, stoppen woestijnvorming en leveren grondstoffen voor
voedselvoorziening en export. De Bosbeheercommissie van de
VN-landbouworganisatie FAO organiseert in Beiroet een conferentie over dit
thema met vertegenwoordigers uit 20 landen.

Mattias Creffier . 26 mei 2004

De verstedelijking en intensivering van de landbouw in het Midden-Oosten
maken het water steeds schaarser. In de regio zijn slechts 110 miljoen
hectare bebost, 5,9 procent van de totale oppervlakte. De helft van de
bossen ligt in Soedan. In de andere landen ligt het gemiddelde
bebossingpercentage op 3 procent van de oppervlakte. Het bosbestand slonk
in de voorbije tien jaar met iets minder dan een miljoen hectare per jaar.

Om die trend te keren denken nu steeds meer landen na over grootschalige
bebossingprojecten. Aangeplante bossen maken 5,5 procent van het bosbestand
uit. Iran en Turkije zijn terzake koplopers. Bossen hebben weliswaar zelf
water nodig, maar ze vergemakkelijken het beheer van grond- en
oppervlaktewater. Bovendien vormen ze een buffer tegen stuivend
woestijnzand.

In economisch opzicht dragen bossen bij tot voedselveiligheid, als bron van
bron van brandhout en veevoeder. Nu al wordt uit de bossen in de regio elk
jaar voor 100 miljoen dollar Arabische gom, kurk, pistachenoten en honing
geëxporteerd.

In Egypte, Jordanië, Koeweit, de Verenigde Arabische Emiraten en Jemen
gebruikt men gezuiverd afvalwater om groenzones en boomplantages te
bevloeien. Zo wordt kostbaar water gerecycleerd op een manier die niet
schadelijk is voor de gezondheid. Het hergebruik van afvalwater voor bossen
is sociaal en ecologisch meer aanvaardbaar dan gebruik in de landbouw, zo
stelt de FAO. (MC/ADR)

Milieu

Midden-Oosten

Nood aan meer MO*? Schrijf je in op onze nieuwsbrieven