Mijnbouw in ecologisch waardevol gebied is niet zonder risico’s

Boliden, Zwedens grootste mijnonderneming, werd geconfronteerd met een miljoenenclaim toen een afvalreservoir in hun vestiging in Spanje het begaf, waardoor zeven miljoen kubieke meter giftig afval wegvloeide. De ontginning lag net naast het natuurpark van Doñana, dat zich burgerlijke partij stelde. Boliden wordt nu geconfronteerd met een eis tot schadeloosstelling van 20,4 miljoen euro.

Het is slechts één van de vele voorbeelden uit het WRI-rapport “Ontginning en kritieke ecosystemen: de risico´s in kaart gebracht”. Een ander gevoelig punt is de tolerantie van de plaatselijke bevolking voor ontginningsactiviteiten. Eén op vier mijnexploraties gebeurt in landen waar de regering zich niet veel gelegen laat aan de mening van haar onderdanen om ontginningslicenties te verlenen. Maar zo heeft de bevolking het niet altijd begrepen. In 2001 zag BHP, een Anglo-Australisch bedrijf, zich gedwongen zijn activiteiten in Nieuw-Guinea stop te zetten omdat de Papuabevolking zich fel verzette. De sluiting van de mijn leverde BHP een verlies van 340 miljoen euro op.

Kandidaat-ontginners en hun financiers onderzoeken dus best de ecologische en sociale risico´s van een prospectiegebied alvorens beslissingen te vellen, stelt de WRI. “Het is zeer inefficiënt om deze risico´s te negeren en later geconfronteerd te worden met juridische aanklachten”, aldus Marta Miranda, hoofdauteur van het rapport. Maar liefst drie op elke vier ontginningsgebieden zouden gelokaliseerd zijn in bedreigde watergebieden en streken met biologisch rijke ecosystemen.

De publicatie van het rapport komt op een moment dat de Wereldbank, de grootste overheidsfinancier van ontginningsactiviteiten, de laatste hand legt aan haar Overzicht van Ontginningsindustrieën (Extractive Industries Review). Deze publicatie evalueert of en onder welke condities de Wereldbank best steun toekent aan deze activiteiten. Het WRI vindt dat de Wereldbank zich voor ecologische en sociale impactrisico´s best laat adviseren door onafhankelijke deskundigen, niet door werknemers van ontginningsbedrijven of hun financiers. Tenslotte, ofschoon de meeste bedrijven niet graag open kaart spelen, is het volgens WRI toch een goed idee om impactstudies openbaar te maken. De kans op latere contestatie is dan kleiner.

Emad Mekay

xml=7

Ref: na if en