Mugabe feest, het volk hongert

Op 21 februari wordt de president van Zimbabwe, Robert Mugabe, 83 jaar. Om dat te vieren wil hij geld noch middelen sparen. Cynisch, als je weet dat Zimbabwe een van de armste landen ter wereld is en miljoenen mensen onder het juk van Mugabe honger lijden. Voor veel Zimbabwanen is het ook een doorn in het oog dat de festiviteiten plaatsvinden in het stadje Gweru, nabij Matabeleland: een regio die altijd is benadeeld bij voedselverdeling.
„In Zimbabwe verloopt alle voedselhulp langs de kanalen van de nationale partij”, zegt activist Tapera Kapuya. „Matabeleland wordt daarin altijd vergeten. Wij zien dit als een bewuste straf van Mugabe voor ons verzet tegen zijn partij bij de verkiezingen van 2000.”
„Matabeleland zit zonder voedsel”, aldus Kapuya. „De mensen zijn ook bitter omdat het regime van Mugabe hier veel gruweldaden heeft begaan in de jaren tachtig.” Volgens Amnesty International heeft die campagne aan duizenden mensen het leven gekost.

Inflatie van 1.593 procent

De problemen in Matabeleland en Zimbabwe worden met de dag groter door de hoge inflatie, die in de maand januari een record van 1.593 procent haalde. Dat betekent dat in Zimbabwe alles tien keer duurder is geworden in één jaar tijd. Kapuya haalt enkele verontrustende cijfers aan.
„Het gemiddelde Zimbabwaanse gezin bestaat uit zes leden. Zij hebben 720.000 Zimbabwaanse dollar (114 euro) nodig per maand om te overleven. Het gemiddelde loon van een Zimbabwaan is minder dan 100.000 Zimbabwaanse dollar (15 euro). Een brood kost 2.200 dollar (30 eurocent). In Zimbabwe verdubbelen de prijzen van goederen bijna elke dag. De prijzen in de winkels gaan slechts een dag mee. De volgende dag gelden ze al niet meer.”
Het economische deficit van het land, heeft de bevolking tot verzet gebracht. Dit weekend hebben 180.000 ambtenaren 400 procent meer loon geëist. Ze dreigen met nationale stakingen als de overheid niet aan hun vraag voldoet. Ook de gezondheidszorg in het land ligt al maanden lam, omdat dokters en verplegers staken voor meer loon.
„Mugabe had het geld voor zijn feestje beter gebruikt om de dokters, het verplegende personeel en de leerkrachten te betalen. Het feest maakt van hem een leider die niet om zijn volk geeft”, zegt Frank Tshuma, een vluchteling die in Zuid-Afrika woont. „We leven in ballingschap door de schuld van één man – Mugabe.”
Pogingen van IPS om uitleg te vragen aan Mugabe over zijn verjaardagsplannen, leverden niets op. Wel heeft Mugabe de oppositie en de Zimbabwanen in het buitenland ervan beschuldigd dat ze leugens verspreiden. De slechte economische toestand van het land is ook de schuld van het Westen (in het bijzonder Groot-Brittannië en de VS), dat sancties heeft opgelegd omdat Mugabe het land van 4.500 blanke boeren heeft verdeeld onder landloze zwarten, klinkt het.