Oegandese hoofdstad krijgt dorst
De Oegandese regering krijgt het steeds moeilijker om de twee miljoen inwoners van de hoofdstad Kampala van water te voorzien. De problemen zijn een gevolg van slechte planning en veranderende neerslagpatronen.
Joshua Kyalimpa . 20 augustus 2008
Kampala haalt zowel drinkwater uit de omgeving van de stad, via de pijpleidingen van de National Water and Sewerage Corporation (NWSC), als uit natuurlijke bronnen in verschillende delen van de stad. Maar in beide gevallen raakt het steeds meer vervuild.
Volgens Professor Oweyegha Afunaduula, professor aan het departement Zoölogie van de Makerere University, wordt de hoofdstad belaagd door de effecten van de klimaatverandering, in combinatie met een slechte stedelijke planning. “Zo zijn de heuvels rond de stad ontwikkeld tot residentiële wijken”, zegt hij. “Die kunnen het water van zware regenbuien niet langer absorberen, en daardoor ontstaan overstromingen in de vallei.” De overstromingen zijn nefast voor de kwaliteit van het bronwater, dat besmet wordt met menselijke uitwerpselen.
Uit een rapport van de gemeenteraad blijkt dat ook een groot deel van het leidingwater besmet is. Volgens gezondheidsinspecteur David Ssemwanga zijn bij verschillende staalnames in het district Kawempe sporen van de faecale coliform bacterie teruggevonden. Die duidt erop dat er menselijke of dierlijke uitwerpselen met het water in contact gekomen zijn. Als de bacterie in hoge concentratie voorkomt, kan ze cholera, diarree en dysenterie veroorzaken.
Het drinkwater wordt ook besmet met menselijke uitwerpselen omdat de meeste rioleringen in Kampala uitmonden in het Victoriameer. Voorheen werd het water gezuiverd door de natuurlijke filter van het Nakivubo-moeras, maar dat is snel aan het verdwijnen door de uitbreiding van de stad.
De situatie in Kampala wordt bemoeilijkt door het feit dat amper 8 procent van de bevolking aangesloten is op de riolering van de NWSC. De rest van de inwoners maakt gebruik van latrines of verzamelt uitwerpselen in een plastic zak, die vervolgens gedumpt wordt bij het vuilnis of in een beek.
Esther Arego, een inwoonster van de voorstad Kinawataka, weet dat het water in de lokale bron onveilig is, maar ze zegt dat ze geen alternatief heeft. “Wat kan ik doen? Het is de enige bron van water hier. Ik kan het koken, maar dat is enkel haalbaar voor drinkwater. Moet ik dat ook voor het afwaswater doen?”
De woordvoerster van de NWSC, Miriam Kadaga, doet de rapporten af als onzin. “Ons water is veilig. We hebben de best mogelijke installaties om het water te behandelen en we werken aan de verbetering van ons netwerk. Er is geen reden tot alarm, want er is geen bacteriële besmetting van het water.”
Volgens Professor Oweyegha Afunaduula, professor aan het departement Zoölogie van de Makerere University, wordt de hoofdstad belaagd door de effecten van de klimaatverandering, in combinatie met een slechte stedelijke planning. “Zo zijn de heuvels rond de stad ontwikkeld tot residentiële wijken”, zegt hij. “Die kunnen het water van zware regenbuien niet langer absorberen, en daardoor ontstaan overstromingen in de vallei.” De overstromingen zijn nefast voor de kwaliteit van het bronwater, dat besmet wordt met menselijke uitwerpselen.
Uit een rapport van de gemeenteraad blijkt dat ook een groot deel van het leidingwater besmet is. Volgens gezondheidsinspecteur David Ssemwanga zijn bij verschillende staalnames in het district Kawempe sporen van de faecale coliform bacterie teruggevonden. Die duidt erop dat er menselijke of dierlijke uitwerpselen met het water in contact gekomen zijn. Als de bacterie in hoge concentratie voorkomt, kan ze cholera, diarree en dysenterie veroorzaken.
Slechte riolering
Het drinkwater wordt ook besmet met menselijke uitwerpselen omdat de meeste rioleringen in Kampala uitmonden in het Victoriameer. Voorheen werd het water gezuiverd door de natuurlijke filter van het Nakivubo-moeras, maar dat is snel aan het verdwijnen door de uitbreiding van de stad.
De situatie in Kampala wordt bemoeilijkt door het feit dat amper 8 procent van de bevolking aangesloten is op de riolering van de NWSC. De rest van de inwoners maakt gebruik van latrines of verzamelt uitwerpselen in een plastic zak, die vervolgens gedumpt wordt bij het vuilnis of in een beek.
Esther Arego, een inwoonster van de voorstad Kinawataka, weet dat het water in de lokale bron onveilig is, maar ze zegt dat ze geen alternatief heeft. “Wat kan ik doen? Het is de enige bron van water hier. Ik kan het koken, maar dat is enkel haalbaar voor drinkwater. Moet ik dat ook voor het afwaswater doen?”
De woordvoerster van de NWSC, Miriam Kadaga, doet de rapporten af als onzin. “Ons water is veilig. We hebben de best mogelijke installaties om het water te behandelen en we werken aan de verbetering van ons netwerk. Er is geen reden tot alarm, want er is geen bacteriële besmetting van het water.”
Maak MO* mee mogelijk.
Word proMO* net als 2781 andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.
Meer verhalen
-
Opinie
-
Opinie
-
Nieuws
-
Nieuws
-
Opinie
-
Commentaar