Politie ondermijnt strijd tegen aids in India

Officieel zijn vier miljoen Indiërs besmet met hiv. Dat is na Zuid-Afrika
het tweede grootste nationaal totaal, maar India heeft dan ook een bevolking
van bijna een miljard mensen. De officiële infectiegraad ligt voor de
volwassen populatie net onder één procent. De meeste experts zijn het erover
eens dat de werkelijke infectiegraad hoger ligt; sommigen noemen twee
procent realistisch.

Het virus is klaar om in India een grote sprong te maken in de richting van
een pandemie. In ten minste vijf deelstaten - Andhra Pradesh, Karnataka,
Maharashtra, Manipur en Tamil Nadu - verspreidt aids zich al buiten de
zogenaamde risicogroepen.

Tegen die achtergrond moet de Indiase overheid dringend iets doen aan de
vooroordelen in het Indiase politiekorps jegens anti-aidswerkers. De
overheid besteedt bijna een vierde van het geld voor haar aids-programma aan
zogenaamde hoge risicogroepen - een categorie waaronder in India
prostituees, homo’s en druggebruikers vallen. Dat geld gaat naar ngo’s en
cbo’s (in de gemeenschap gewortelde organisaties) die via hun kanalen die
gemarginaliseerde groepen bereiken. In de praktijk betekent dat leden van de
doelgroep worden ingeschakeld in bewustmakingscampagnes voor veilige seks.

De vrijwilligers worden de laatste maanden hard aangepakt door de Indiase
politie, zo meldt HRW. SANGRAM, een organisatie die in de deelstaat
Maharashtra per maand 350.000 condooms uitdeelt aan vooral prostituees,
wordt ernstig gesaboteerd door de ordediensten. In Bangalore werden
medewerkers van Samraksha, een gelijkaardige groep, afgeranseld door de
politie. Die probeerde hen drugbezit en de promotie van prostitutie aan te
wrijven.

In Nippani in de deelstaat Karnataka, moest SANGRAM/VAMP begin dit jaar haar
programma stopzetten na een reeks gelijkaardige incidenten. De prostituees
gaven de brui aan hun engagement nadat de politie weigerde hun klacht te
noteren. Vrouwen die zich prostitueren genieten niet dezelfde rechten als
normale burgers, luidde het argument.

Organisaties die ijveren voor veilige seks tussen mannen, vertellen
hetzelfde verhaal. Er waren incidenten in onder meer Lucknow, Mumbai,
Chennai, Sangli, Bangalore en New Delhi waarbij de politie haar slachtoffers
afperste, goed wetende dat mannenliefde een levensgroot taboe is in de
Indiase samenleving. HRW eist dat de overheid homofilie uit het strafrecht
haalt. Betrekkingen tussen mannen wordt in artikel 377 van het Indiase
strafrecht gecategoriseerd onder onnatuurlijke misdrijven.

De Indiase regering schiet haar eigen aids-programma in de voet,
concludeert Joanne Csete, de directeur van het HIV en aids-programma van HRW
en de auteur van het rapport. Als je de preventie bij risicogroepen
ondermijnt, kan je er gif op innemen dat de verspreiding van de ziekte
sneller zal verlopen.

India lanceerde in 1987 een nationaal aids-programma en richtte vijf jaar
later NACO op, de instelling die dat programma moet uitvoeren. Het Indiase
aids-programma wordt grotendeels gefinancierd met een lening van de
Wereldbank - een kleine 200 miljoen euro.