Race voor Boliviaans lithium

Lithium is een sleutelelement in de plannen van de grote autoconstructeurs. Het mineraal zal gebruikt worden voor een nieuwe batterij die voor een betere aandrijving van de automotor kan zorgen. Omdat lithium een kleinere massa heeft dan nikkel – ook in batterijen gebruikt – laat dit elektrische auto’s toe om meer energie te besparen zodat langere afstanden kunnen worden afgelegd.
Voor de Amerikaanse president Barack Obama is lithium het ideale sluitstuk in zijn economische hervormingspolitiek. Enerzijds vermindert dit de impact van olie op de Amerikaanse economie en anderzijds kan hij ook de beloofde werkgelegenheid garanderen door te investeren in energiebesparende industriën.

Dwarsligger

Naast General Motors hebben ook andere grote internationale spelers als Mitsubishi, Ford, Nissan en BMW hun project voorgelegd aan de Boliviaanse regering. 
Maar die staat eerder sceptisch tegenover de toetreding van buitenlandse bedrijven op de zoutvlakten waaruit lithium kan worden ontgonnen. Net zoals bij de gas- en olieontginning wil president Morales nu ook de lithiumontginning nationaliseren. 
Ook de kleine boeren willen hun deel van de koek: ‘We weten dat Bolivia het Saudi-Arabië van het lithium kan worden. We zijn wel arm, maar niet dom. Het lithium mag dan van de staat zijn, het is nog wel altijd ons eigendom’, zegt Francisco Quisbert (64), de leider van Fructas, een vereniging die zoutboeren aan de rand van het enorme zoutveld Salar de Uyuni vertegenwoordigd.

Bolivia kan het Saudi-Arabië van het lithium worden.

Consessies mogen

De nieuwe grondwet van Morales laat dit ook toe: de bezitters van de gronden waarop de zoutvlakten zich bevinden mogen concessies vragen voor de ontginning. Dit zijn meestal arme boeren of indianen en zij hebben volgens de wetgeving zelfs het recht om de werkzaamheden te blokkeren als zij daarvoor reden zien.
De Verenigde Staten hoeven niet op veel medewerking te rekenen van de Boliviaanse regering. Morales staat immers bekend als een scherp criticus van de Amerikaanse politiek. Buitenlandse investeerders zijn volgens de regering welkom, enkel als minderheidspartner of als klant. Als Obama de ingrediënten wil voor zijn innovatierecept, zal hij ervoor moeten betalen.