Renovatie hoofdkwartier dreigt VN te verlammen

De ambitieuze renovatie kon onmogelijk nog langer uitgesteld worden. Volgens ambassadeur Anwarul K. Chowdhury, voormalig Adjunct-Secretaris-Generaal en Hoge Vertegenwoordiger van de VN, is het gebouw momenteel in strijd met zowat alle bouwvoorschriften van de stad New York. Het werd gebouwd tussen 1948 en 1950, en is sindsdien nauwelijks aangepast aan de regelgeving. Het moet dringend veiliger gemaakt worden, beter bestand tegen bomaanslagen en milieuvriendelijker worden.

Michael Adlerstein, die de leiding heeft over het renovatieproject, maakt zich sterk dat de renovatie “een voorbeeld wordt van milieuvriendelijke bouwmethoden”. Een combinatie van isolatie en betere verlichting en verwarming moet het energieverbruik met bijna de helft terugdringen. Momenteel betaalt de VN jaarlijks een energiefactuur van om en bij de 13 miljoen dollar. Tijdens de renovatie zal ook asbest uit het gebouw verwijderd worden.

Het hele gebouw moet leeg gemaakt worden en ontdaan worden van de bekleding. Als de werken begin volgend jaar beginnen zullen de medewerkers verhuizen naar gehuurde kantoren in de buurt. In 2013 moeten ze kunnen terugkeren naar een gebouw dat “hedendaags, veilig, efficiënt en milieuvriendelijk” is. De Algemene Vergadering, de Veiligheidsraad en de Secretaris-Generaal blijven wel op het VN-grondgebied, in tijdelijke gebouwen.

“Chaos”

“Het is niet alleen een logistieke nachtmerrie”, zegt Chowdhury. “Maar er is ook veel bezorgdheid over hoe de al die verbouwingen het werk van de organisatie in het gedrang kunnen brengen, met name de moeizame hervormingen en de Millenniumdoelstellingen (MDG’s)”. De Millenniumdoelstellingen zijn acht voornemens rond cruciale ontwikkelingsuitdagingen die rond 2015 werkelijkheid zouden moeten zijn.
De geplande einddatum van de werken is speciaal vervroegd van 2015 naar 2013 om niet samen te vallen met de deadline voor de millenniumdoelstellingen.

“Het normale werk van de medewerkers zal gehinderd worden, net op het moment dat we in de laatste rechte lijn zitten voor de Millenniumdoelstellingen”, zegt Chowdhury. “Kunt u zich inbeelden hoe een organisatie met meer dan vierduizend medewerkers, verdeeld over de hele stad, in staat zou zijn om efficiënt om te gaan met de eigen, grote verantwoordelijkheid in het halen van die doelstellingen?”

Chowdhury vreest ook dat de “renovatiechaos” het trage hervormingsproces dat binnen de VN aan de gang is nog verder zal vertragen. Hij maakt zich bovendien zorgen over de communicatie tussen de VN en media en niet-gouvernementele organisaties, die essentieel zijn voor de dagelijkse werking van de VN. Er is geen systeem om de pers en de organisaties op te vangen tijdens de werken, en dat kan de werking van de VN en de ngo’s hinderen.

James Paul van het Global Policy Forum, één van de meest actieve VN-waakhonden, sluit zich daar bij aan: “Ik ken de details van de plannen niet, maar ik heb de indruk dat het voor hoofdbrekens bij iedereen zal zorgen, ook natuurlijk voor niet-gouvernementele organisaties. Dat is niet zozeer het gevolg van slechte planning bij de VN, maar gewoon van de enorme werken die moeten gebeuren. Die zijn erg lang uitgesteld.”