Spanningen olie-industrie tasten geloofwaardigheid Chávez aan

Petróleos de Venezuela zorgt voor bijna de helft van de totale overheidsinkomsten en driekwart van de exportopbrengsten van Venezuela. Als er binnen dat bedrijf hommeles is, dan is dat tot diep in het beleid te voelen.
Minister Ramírez mag zich komen verantwoorden voor het parlement naar aanleiding van corruptiebeschuldigingen tegen enkele kaderleden uit zijn bedrijf. Ramírez krijgt al het al langer hard te verduren. Zo zou hij illegale overeenkomsten met bedrijven uit de oliesector hebben gesloten. De aanvallen op hem worden gezien als een deel van de machtsstrijd tussen aanhangers van Chávez: de ideologische loyalisten versus de relatief minder radicale technocraten uit de olie-industrie.
Naast de corruptieschandalen kampt Petróleos de Venezuela met productieproblemen, kent het bedrijf een financiële achteruitgang en laait ook het arbeidersprotest hoog op. De vakbonden plannen deze week acties over heel het land. In het verleden bleek al dat de olievakbonden lang en hard actie kunnen voeren tegen het beleid van Chávez dat vooral op onde arme onderlaag van de bevolking gericht is, en minder op de traditioneel sterkere industrie-arbeiders.

Nationalisatie

Een deel van de spanningen rond Petróleos de Venezuela hebben te maken met het beleid van Chávez om dit jaar grotere controle over de olie-industrie te bekomen. Dat vertaalde zich in decreten die het mogelijk maken om de olieprojecten van onder meer Exxon Mobil en Chevron over te nemen.
Werknemers van deze bedrijven vreesden dan ook dat al wie kritiek had op de plannen van de president de laan zou worden uitgestuurd. Uit een rapport, vorige week gepubliceerd in het oppositiedagblad Tal Cual, blijkt dat Petróleos de Venezuela de politieke sympathieën van de ingenieurs heeft onderzocht en dat de ingenieurs die niet loyaal genoeg bleken, hun job verloren. 

Dalende productie

Venezuela, dat één van de grootste oliereserves bezit, zegt dat het bijna 3,1 miljoen olievaten per dag produceert, maar volgens het Internationaal Energie Agentschap in Parijs ligt de productie op 2,37 miljoen vaten per dag. Bovendien ziet expert Ramón Espinasa het nationaal inkomen van olie-export dit jaar 24 procent dalen tegenover 2006.
Volgens analyses uit de internationale oliesector is er een slecht evenwicht tussen de noodzakelijke industriële investeringen en het ideologische programma van Chávez. De uitgaven aan sociale programma’s gaan ten koste van industriële groei, aldus experts. Als zij gelijk hebben, zou dat dus op termijn ook die sociale programma’s ondermijnen.
President Chávez hoopt ondertussen dat nieuwe samenwerkingscontracten met nationale oliebedrijven uit China, Iran en Vietnam de productie omhoog zullen duwen, maar deze nieuwe partners wachten nog om echt te onderhandelen. “Maar hoe langer deze partners nog wachten, hoe kwetsbaarder Chávez wordt”, zegt Roger Tissot, directeur voor Latijns-Amerika bij PFC Energy uit Washington.