Tegenvallende oogst doet voedselprijzen op hol slaan in Burundi

“Ik heb nog nooit meegemaakt dat bonen en sorghum al zo duur waren in de oogstperiode”, zegt Balthazar Manariyo, een boer uit de omgeving van Ngozi in het noorden van Burundi. Dat doet het slechtste verwachten voor de komende maanden. Naarmate de voorraden opraken, stijgen de prijzen normaal nog verder. Pas in februari kunnen de prijzen weer dalen, als de volgende oogst wordt binnengehaald.
Bonen, sorghum en maniok, drie basisvoedingsmiddelen in Burundi, kosten nu in het noorden van Burundi ongeveer het dubbele van twee jaar geleden. Handelaars klagen dat ze maar kleine hoeveelheden kunnen inslaan bij de boeren. Die houden het grootste deel van hun magere oogst achter voor eigen gebruik.

Grillige regenval

“Onze bonen hadden tijdens de bloei te lijden onder zware regenval. Daarna bleef de regen wekenlang uit, terwijl de zon de aanplant verschroeide.”, zegt Pierre Gahungu, een boer uit Mwumba. Boeren in Burundi zeggen dat de regen al enkele jaren veel grilliger is geworden: hij komt te vroeg of te laat, en soms regent het bakken op korte tijd.
Ook de koffiestruiken, een belangrijke inkomstenbron voor veel boeren, hadden vorig jaar te lijden onder dat slechte weer. Uit arren moede proberen boeren die in de buurt van grotere bevolkingscentra leven, werk te vinden in de bouwnijverheid om hun inkomen op peil te houden.
De grillen van het klimaat zijn niet enige oorzaak van de problemen waarmee veel Burundese boeren worstelen. Burundi heeft al meer dan 400 inwoners per vierkante kilometer, en elk gezin telt gemiddeld zes kinderen. In 1999 had een doorsnee boer maar een halve hectare grond ter beschikking, en de percelen worden nog almaar kleiner. Steeds meer bossen worden opgeofferd aan de landbouw, waardoor de waterhuishouding verder verstoord wordt.   
Veel Burundese boeren kunnen zich geen kunstmest veroorloven, terwijl ook koeienmest steeds schaarser en duurder wordt. Daardoor lopen de opbrengsten terug. “Aan landbouw doen is tijdverlies geworden”, moppert Emmanuella Nyabenda, een boerin. Als ik iets anders kon, zou ik zeker niet blijven boeren.”
(InfoSud/Vertaling: IPS)