Met 40 over de tope

Sinds twee jaar scheuren ze tussen de dorpjes aan de rand van de stad heen en weer. De voorwielen staan krom, want ze moeten constant de « de topes » (gigantische verkeersdrempels) nemen. Alleen in de staat Oaxaca bestaat deze manier van alternatief transport. De meeste mototaxis komen uit India maar ze worden sinds kort ook in een lokale fabriek geproduceerd.

Twee jaar geleden kregen de moto-taxis toestemming om personen te vervoeren. Er gingen heel wat confrontaties met taxichauffeurs aan vooraf, omdat die niet gediend waren van de nieuwe concurrentie. En als we aan onze taxichauffeur vragen wat hij van de tuk-tuks vindt, begint hij meteen over hoe gevaarlijk ze zijn. Omdat de mototaxis aan de zijkant open zijn, worden ze vaak overvallen, en in de bocht zouden ze makkelijk over de kop slaan.

Het is opvallend hoeveel van de 1500 motortaxi’s door vrouwen bestuurd worden in vergelijking met de weinige chauffeuse die je tegenkomt in bussen en « gewone »  taxi’s in de stad.

Volgens onze chauffeuse Elizabeth is dat vooral te wijten aan de Mexicaanse mannenmaatschappij. Haar mannelijke collega’s zijn van mening dat het te gevaarlijk is voor vrouwen om taxi’s en bussen te besturen. Maar omdat de tuk-tuks alleen in de wijk rondrijden is het risico voor de bestuurder beperkt want de passagiers zijn vaak bekenden, en mocht er iets gebeuren dan weten ze de dader wel te vinden.

Elizabeth is blij met haar nieuwe werk en is van mening dat er gewoon veel vrouwelijke bestuurders op de tuk-tuk zitten omdat mannen te lui zijn. Na een kleine enquete onder de bestuurders, blijkt dat ze gemiddeld zo’n 200 kilometer per dag afleggen, allemaal in dezelfde buurt. Met werkdagen die beginnen om 7 ‘s ochtends en eindigen om 10 uur ‘s avonds, zijn dat heel wat ritjes.

Adrien Trocme

www.laruta.nu