Of er niets belangrijkers is om poeha over te maken dan een afgeknipte spijkerbroek of een spaghettibandje?, vraagt Geert Van Istendael zich af. Ja hoor: ‘Keizerin Corona heeft ervoor gezorgd dat de rijken op deze aardbol hun fortuin hebben zien aanzwellen.' Hij heeft daar zo zijn bedenkingen bij.

Van alle coronavaccins gingen er tot nu toe te weinig naar mensen in arme landen, schrijft Bieke Purnelle in haar column. Omdat de machtige farmaceutische lobby er alles aan doet om de eigen winst te optimaliseren.

Wie zal er naar Mars gaan? Wie zal daar de zuurstof kunnen betalen? Zij die op aarde ecologisch het gulzigst waren, schrijft MO*columnist Jan Mertens. Als we het recht om te ademen eerlijk willen verdelen over iedereen, hebben we meer behoefte aan een aards heroïsme dan aan cynische Marsfantasieën.

MO*columniste Bieke Purnelle vraagt zich al decennia af wat ‘de juiste toon’ is en hoe je onrecht tegenover vrouwen het beste kan aankaarten. ‘Feminisme moet gezellig zijn’. Alleen: gezelligheid wordt schromelijk overschat, vindt ze. Onrecht wegwerken is namelijk geen vreedzaam theekransje.

MO*columnist Jan Mertens is verbaasd dat de Vlaamse overheid solidariteit als een straf lijkt te beschouwen. De redenering is blijkbaar dat wie sterk is dat enkel aan het eigen harde werken te danken heeft, en dat wie “zwak” is dat alleen aan zichzelf te wijten heeft.

De coronapandemie toont duidelijk dat rampspoed niet iedereen op dezelfde manier treft. De 25 rijkste miljardairs werden “dankzij” het coronavirus 255 miljard dollar rijker. Zouden zij weten dat sommige mensen moeten kiezen tussen schoolboeken of verse groenten?, vraagt Bieke Purnelle zich af.

Van ‘ontwikkeling’ tot ‘integratie’: het gebruik van de juiste termen is belangrijk, vindt columniste Naima Charkaoui. ‘Willen we niet in het frame van superioriteit, achterstand en aanpassing vervallen, dan moeten we woorden zoeken die daar bij passen.’

‘Waarom horen of lezen we jou dáár niet over?’ Een goede vraag, vindt nieuwbakken MO*columniste Naima Charkaoui. Is elke verontwaardiging bij voorbaat selectief? Er zijn soms voldoende redenen om kiezen voor een veelzeggend zwijgen.

Alles wat vanzelfsprekend is, wordt voortdurend door de werkelijkheid op de proef gesteld, maar in 2020 geldt dat meer dan ooit, schrijft MO*columniste Bie Vancraeynest. De veelkoppige draak is enorm en het zwaard voelt zwaar.

De grote uitdagingen die er waren voor deze coronacrisis zijn niet weg, integendeel zelfs. De uiterst moeilijke situatie waarin we ons nu bevinden zal ook niet zomaar leiden tot een betere wereld. Die hoop krijg je niet cadeau. Hoop is geen zekerheid. De keuzes die we nu maken zullen daar mee over beslissen.

Het zijn alweer dezelfden die bijspringen, zorgen, animeren, organiseren. Het zijn opnieuw dezelfden die het geld tellen en hertellen. Bieke Purnelle denkt aan later, maar durft niet te hopen dat het allemaal beter wordt na de coronacrisis.

Het is een beetje in. Het verbinden. Misschien is het wel belangrijk dat we dat woord een beetje spaarzaam gebruiken en niet als een excuus om niet te moeten kijken of om te vluchten van wat op ons afkomt.