Amnesty International is scherp in zijn jaarrapport 2021 en spreekt over een gitzwart jaar voor de mensenrechten. Corona-ongelijkheid, inperkingen van de vrije meningsuiting en cybercontrole bleven ongestraft. Gezondheidszorg en kwetsbare economieën kwamen aan de rand van de afgrond te staan.

Het Amerikaanse congres heeft voor dit jaar amper 1 miljard dollar aan internationale klimaatfinanciering goedgekeurd. Daardoor blijft de kloof groot met de 11,4 miljard per jaar tegen 2024 die president Joe Biden heeft beloofd.

De Verenigde Naties, die wereldwijd 36.000 mensen tewerk stellen, kampen met toenemend racisme en discriminatie. ‘Onaanvaardbaar’, zegt VN-topman Antonio Guterres. Hij stelt weldra iemand aan om de wanpraktijken binnen zijn organisatie tot op het bot te onderzoeken.

Canada kondigde deze week een principeakkoord aan over een miljardencompensatie voor het jarenlange misbruik van kinderen van de inheemse bevolking. Het gaat onder meer om het systeem van de zogeheten “verblijfsscholen”, die werden opgericht om 'de indiaan uit het kind te halen'.

25 jaar na de ondertekening van het vredesakkoord dat een einde maakte aan de 36-jarige burgeroorlog in Guatemala, is de vrede in het Midden-Amerikaanse land ver te zoeken, zegt de Canadese hoogleraar W. George Lovell. Armoede, geweld, ongelijkheid en corruptie blijven er wijdverbreid. 

De klimaatverandering zal de spanningen in de wereld de komende twintig jaar aanzienlijk doen toenemen. Dat blijkt uit een omvangrijk rapport van de inlichtingendiensten in de Verenigde Staten. 

Tijdens de eerste dertien maanden van de coronapandemie telden de Verenigde Staten 30 procent meer bloedige schietincidenten. Stress, huiselijk geweld, een gebrek aan sociale controle en een grotere toegang tot vuurwapens zouden daaraan bijgedragen hebben. 

Niet alleen aan de grens van de VS, maar ook in de Mexicaanse hoofdstad arriveren tientallen Haïtianen, op zoek naar onderdak en veiligheid. De procedures verlopen traag; een afspraak krijgen bij de vluchtelingenhulporganisatie lukt vaak niet. Noodgedwongen verblijven gezinnen in opvanglocaties, cafés of zelfs op straat.

Na de aanslagen op de WTC-torens in New York twintig jaar geleden zou niets nog zijn zoals het geweest was. Tenminste, dat werd steevast herhaald. MO*journalist Gie Goris stelt zich daar vragen bij. De wereld draaide twintig jaar geleden vierkant, en dat doet hij nog steeds.

De neoliberale orde was te onrechtvaardig en te vervuilend, liet het volk weten. En dus moet het anders: de staat is steeds meer terug als een actor in economie en maatschappij. Garanties op succes zijn er niet, en het wordt een lakmoesproef van menselijke solidariteit.

Wereldwijd moeten nog steeds meer dan 4 miljard mensen het zonder enige vorm van sociale bescherming stellen. Dat blijkt uit nieuwe cijfers van de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO).

Er zijn veel verborgen of niet-erkende kosten van het besluit van de Verenigde Staten om met militair geweld op de aanslagen van 9/11 te reageren. Hoogleraar Neta C. Crawford en haar collega’s van het project Costs of War proberen de menselijke, economische en politieke tol in kaart te brengen.