Solidariteit via Palestijnse producten

‘We kiezen als OWW de lijn van Oxfam Solidariteit en Oxfam International’, zegt Eline De Mey. ‘Oxfam International neemt misschien niet de meest progressieve of radicale standpunten in, maar je mag het lobbywerk achter de schermen niet onderschatten. Oxfam International heeft wel degelijk een belangrijke politieke invloed. Het is voor ons een bewuste keuze om deel uit te maken van dat grote netwerk.’ De Palestijnse partners van Oxfam Wereldwinkels, PARC en UAWC, roepen zelf ook niet op tot boycot. Wel zijn ze allebei lid van PNGO, een Palestijns ngo-netwerk dat een boycot ondersteunt.

Voor OWW is vooral de handel met Palestijnse producenten een krachtige solidariteitsbetuiging. De organisatie koopt onder meer olijfolie, amandelen, couscous, dadels en crackers in bij haar Palestijnse partners. De couscous die PARC uit Gaza bestelde, is al lang niet meer verkrijgbaar. Er is al een stop van de toevoer sinds Israël Gaza hermetisch afsloot voor zowel import als export. ‘De Palestijnse couscous komt nu uit de Westelijke Jordaanoever’, zegt Leo Ghysels van de aankoopafdeling. ‘De oorlog in Gaza heeft dus geen invloed op onze handel. Maar dat betekent niet dat alles op rolletjes loopt.’ Palestijnse exportproducten gaan veel trager door de douanecontroles en blijven vaak een tijdje staan. Voor het transport moeten Palestijnen een beroep doen op Israëlische firma’s. ‘Dat laatste heeft misschien één voordeel: de Israëli’s verdienen zelf aan deze handel en hebben baat bij een geslaagde export. Maar uiteraard maakt dat Palestijnse producten –nog los van de dure Shekel (de eenheidsmunt in Israël en de Palestijnse gebieden, nvdr)– duur. Hier kan de Belgische consument een belangrijke bijdrage leveren: door –iets duurdere– Palestijnse producten te kopen geef je een krachtig signaal aan de Palestijnse producenten.’